برنده باش!

بالاخره روز موعود فرا رسید و پرسپولیس و استقلال یک شهرآورد دیگر را برگزار خواهند کرد. دربی شماره106تهران فردا در شهر اراک و در حضور تنها 8هزار تماشاگر آغاز خواهد شد؛ دیداری در چارچوب هفته دوازدهم لیگ برتر که از هر جهت حائز اهمیت ویژه است. حتی در تشریفاتی‌ترین دربی‌های جهان هم تیم‌ها به‌شدت به کسب پیروزی علاقه دارند، چه برسد به این بازی که هم از نظر جدولی و هم از نظر حیثیتی بسیار مهم است.

   اهمیت برد برای پرسپولیس
پرسپولیس ابتدای فصل امتیازات مفت و مجانی بسیار زیادی از دست داده و بیخود و بی‌جهت خیلی عقب افتاده است. آنها در حال آزمون و خطا با وحید هاشمیان بودند و در این بین فرصت‌هایی از کف رفت که شاید قرمزها در پایان فصل به‌شدت افسوس آن را بخورند. به همین دلیل هم دیگر زمانی برای سوخت‌و‌سوز باقی نیست. اوسمار ویرا از موقع حضور روی نیمکت پرسپولیس، هر دو بازی‌اش را برده و درصورت تکمیل این هت‌تریک دربرابر استقلال، نه‌تنها یک رقیب مستقیمش در جدول رده‌بندی را کنار خواهد زد، بلکه با روحیه‌ای بالا سراغ مسابقات باقیمانده می‌رود. در یک قرائت محتاطانه، حتی شاید مساوی در این بازی و جان به در بردن از تقابل با استقلال هم برای مربی برزیلی بد نباشد. او اگر نظم تیمش به هم نریزد، احتمالا توانایی دوباره ساختن پرسپولیس را خواهد داشت، اما شکست احتمالی در دربی واقعا پیامدهای ناخوشایندی دارد.

   اهمیت برد برای استقلال
در آن سوی میدان اصلی‌ترین انگیزه استقلال برای کسب برتری در دربی، شکستن یک طلسم عجیب است؛‌ اینکه آبی‌ها در 8سال گذشته موفق به بردن پرسپولیس در وقت‌های قانونی نشده‌اند. آخرین برد استقلال مقابل پرسپولیس، به دهم اسفند1396و دربی شماره87برمی‌گردد؛ جایی که آبی‌ها با تنها گل وریا غفوری بر رقیب سنتی غلبه کردند. بعد از آن البته استقلال 2بار در جام‌حذفی پرسپولیس را در ضربات پنالتی شکست داد، اما از نظر فیفا و عرف فوتبال، نتیجه آن مسابقات مساوی درنظر گرفته می‌شود. بنابراین آنها حتما به آب و آتش خواهند زد تا این روند منفی را متوقف کنند. ارزش جدولی این برد برای استقلال هم که از روز روشن‌تر است. به هر حال آنها هم‌اکنون صدرنشین لیگ هستند و حتما برای حفظ این عنوان خواهند جنگید. به علاوه آبی‌ها این اواخر چندان خوب بازی نمی‌کنند و تردیدهایی در مورد ریکاردو ساپینتو به‌وجود آمده. برد احتمالی در دربی، هم می‌تواند این شرایط را بسامان کند و هم روحیه خوبی به تیم برای بازی سرنوشت‌ساز با المحرق بحرین بدهد.

   نقطه قوت؟ فاز هجومی
سرخابی‌ها در مقطع فعلی نقاط قوت مشابهی دارند. هر دو در فاز هجومی از عناصر تکنیکی، خلاق و سرنوشت‌ساز بهره می‌برند که می‌تواند احتمال گلزنی آنها را بالا ببرد. در پرسپولیس نفراتی مثل اوستون اورونوف، تیوی بیفوما (اگر برسد)، محمد عمری و امید عالیشاه این ویژگی را دارند و انصاف باید داد که علی علیپور هم در فرم خوبی به سر می‌برد؛ آنقدر که حتی به تیم ملی هم رسید و در بازی با ازبکستان مقدمات اخراج شدن خوسانوف سرشناس از ازبکستان را فراهم کرد. در استقلال هم شرایط همینطور است و عمده ویژگی‌های مثبت تیم در فاز هجومی متمرکز شده. یاسر آسانی بهترین بازیکن فصل استقلال بوده که هر لحظه می‌تواند خطرناک باشد، منیر حدادی به‌احتمال زیاد به این بازی نمی‌رسد، اما آنها علیرضا کوشکی تکنیکی را دارند، همینطور مهران احمدی را. در خط حمله هم ساپینتو به سعید سحرخیزان اعتقاد ویژه دارد. درصورتی که رامین رضاییان به بازی گرفته شود، ارسال‌ها و حرکات او هم می‌تواند به وزن هجومی تیم بیفزاید. با این همه مهره هجومی، اگر بازی کم‌گلی ببینیم حقیقتا مربیان 2تیم خساست به خرج داده‌اند!

   نقطه ضعف؟ ساختار دفاعی
از قضا ضعف‌های 2تیم هم بی‌شباهت به هم نیست و بیشتر در فاز دفاعی به چشم می‌خورد. پرسپولیس دربرابر شمس‌آذر یک‌بار دیگر نشان داد روی توپ‌های شروع مجدد و ارسال از کناره‌ها تا چه اندازه ضعف دارد. در این تیم کنعانی و پورعلی‌گنجی هم در بهترین فرم خودشان نیستند. وضع ساختار دفاعی استقلال هم به‌قدری آشفته است که ساپینتو ناچار شده کلا تیمش را عقب بکشد و با آرایش 2هافبک دفاعی، کمی تدافعی‌تر بازی کند. او از ترس محرومیت آشورماتوف، این بازیکن را جلوی فولاد بازی نداد که همین مسئله به تنهایی نشان از عدم‌اطمینان مربی پرتغالی به سایر مدافعانش دارد.