هر 3طلا تقدیم به امام رضا
غلامرضا فرخی، فرنگی‌کار تیم ملی که امسال 3طلای باارزش گرفته است هر 3مدال را به‌خاطر ارادتی که به امام هشتم دارد، به حرم او می‌برد
غلامرضا فرخی، کشتی‌گیر آماده و جسور تیم ملی کشتی فرنگی، سالی را پشت سر گذاشته که خودش آن را بهترین سال ورزشی‌اش می‌داند؛ سالی که با 3مدال طلای ارزشمند در 3میدان معتبر جهانی و بین‌المللی همراه شد. او ابتدا در مسابقات جهانی کرواسی در وزن 82کیلوگرم به‌عنوان قهرمانی رسید، سپس در امیدهای جهان دوباره طلا گرفت و این بار در وزن 87کیلوگرم، او این اواخر هم در بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی روی سکوی نخست ایستاد. با فرخی درباره این موفقیت‌ها، فشارهای ذهنی، برنامه آینده و یک تصمیم معنوی زیبا گفت‌وگو کرده‌ایم.
از مسابقاتی که در این چند وقت اخیر داشتی صحبت کنیم، سخت‌ترین مسابقه کدام بود؟
بعد از مسابقات جهانی می‌دانستم که قرار است به 2رقابت دیگر هم اعزام شوم و ذهنم آماده بود، اما اگر بخواهم صادقانه بگویم، سخت‌ترین مسابقه‌ام فینال جهانی کرواسی بود. فینال همیشه حساسیت بالایی دارد؛ هم فشار روانی زیادی روی ورزشکار است و هم فشار بدنی. حریف گرجستانی‌ام بسیار آماده بود و در طول مبارزه چندبار به لحظه‌هایی رسیدم که باید در اوج تمرکز و فشار، تصمیم درست می‌گرفتم، لحظه‌هایی که با خودم می‌گفتم نکند شکست بخورم، نکند شرمنده مردم شوم. اما خدا را شکر توانستم فکرم را جمع کنم و مبارزه را با برد و مدال طلا به پایان برسانم. آن لحظات، هیجان و استرس را با هم داشتم و برایم تجربه‌ای فراموش‌نشدنی بود.
مسابقات کشورهای اسلامی هم برایتان چالش‌های خاص خودش را داشت.
بله، مخصوصاً نیمه‌نهایی با حریف قرقیزستانی که واقعاً قوی و سرسخت بود. کشتی بسیار دشواری بود و فشار ذهنی بالایی داشت، اما از قبل می‌دانستم که امسال سال من است و نمی‌خواستم هیچ فرصتی را از دست بدهم. در همان مبارزه، بارها لحظه‌هایی پیش آمد که باید تصمیم‌های سریع و درست می‌گرفتم. تمرکز و کنترل ذهنی در این مسابقه بسیار مهم بود و خوشبختانه توانستم با تمرکز کامل، نتیجه دلخواهم را بگیرم.
گفتی امسال بهترین سال ورزشی‌تان بوده است. از قبل پیش‌بینی چنین سالی را کرده بودی؟
بله، از قبل برایش آماده بودم و حس خوبی داشتم. اما واقعاً فکر نمی‌کردم که بتوانم با 3طلای پشت سر هم سال را تمام کنم. این برای خودم هم یک اتفاق خاص و غیرمنتظره بود. هر طلایی که به‌دست می‌آوردم، انگیزه‌ام برای مسابقه بعدی بیشتر می‌شد و همین باعث شد تا در هر 3 میدان با تمام توان حاضر باشم و بهترین نتیجه ممکن را بگیرم.
تصمیمی که برای اهدای هر 3مدال به حرم امام رضا(ع) گرفتی، بازتاب زیادی داشت. کمی درباره آن صحبت می‌کنی؟
بله، قرار است من هر 3 مدال طلا را همزمان به حرم امام رضا(ع)تقدیم کنم. روزهای آینده همراه خانواده به مشهد می‌رویم و این مدال‌ها را تقدیم می‌کنم. این کار برای من جنبه‌ای معنوی دارد؛ احساس می‌کنم بخشی از انرژی و آرامش ذهنی‌ام از همین ارادت به امام رضا(ع) ناشی می‌شود. این یک نذر و عهد قلبی است و امیدوارم بتوانم با این کار، محبت و قدردانی خود را نشان دهم.
قرار است در 87کیلوگرم بمانی یا به 82بازمی‌گردی؟
هنوز مشخص نیست و تصمیم نهایی با کادر فنی است. من آمادگی کامل دارم و در هر وزنی که لازم باشد با تمام توان روی تشک می‌روم. هدفم همیشه ارائه بهترین عملکرد و کسب نتیجه برای کشورم است، بدون توجه به تغییر وزن. تمرکز و انگیزه برای مسابقات آینده، برای من مهم‌تر از هر چیز دیگری است.
و اینکه لقب «شاه غلام» از کجا آمد؟
این لقب را دوستان و دکتر رنگرز در سفر کربلا روی من گذاشتند. از سر محبت و احترام بود و برای من ارزش معنوی خاصی دارد. هر بار که این لقب را می‌شنوم، یاد تلاش‌ها و حمایت‌های اطرافیانم می‌افتم و انرژی بیشتری برای ادامه مسیرم می‌گیرم.
