بلا نبينی تهران

سید سروش طباطبایی فر  | روزنامه‌نگار

طبیعت همواره صبور بوده و هست و در خدمت انسان و بسیار بسیار سخاوتمند! اما گاهی از دست زمانه به ستوه می‌آید و بغض در گلومانده‌اش که سال‌هاست سر به مهر مانده، می‌شکند و جهان را زیر و رو می‌کند؛ همانی که ما آتشفشان، زلزله، سیل، سونامی و یا توفان می‌نامیمش؛ بلایایی که حتی نامشان هم لرزه بر اندام آدمی می‌اندازد و با وجود رشد فناوری‌های گوناگون، هنوز پیش‌بینی بسیاری از آنها امکان‌پذیر نیست.
این روزها همزمان با روز جهانی کاهش اثرات بلایا و فجایع طبیعی؛ روزی که برای نخستین‌بار در سال ۱۹۸۹ میلادی توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد به‌منظور ترویج فرهنگ آمادگی، پیشگیری و کاهش خطرات ناشی از بلایای طبیعی در سراسر جهان پیشنهاد شد و از سال 2009به همین نام ماندگار ماند.
همانطور که گفتیم بلایای طبیعی در بیشتر موارد غیرقابل پیش‌بینی است، اما اگر زنان و مردان هر کشوری، سطح آگاهی عمومی خود را دراین‌باره افزایش دهند، خسارت‌های ناشی از این حوادث، قابل تحمل‌تر خواهد شد.
تهران این شهر دوست‌داشتنی و پایتخت باشکوه ایران‌زمین نیز در کانون چنین خطرات طبیعی قرار دارد. مخاطراتی چون زلزله، سیل، آلودگی‌ هوا، گردوغبار و مواردی از این دست، بارها و بارها قلب تپنده تهران را تکانده، اما هیچ‌گاه آن را از خروش نینداخته. باید پذیرفت هر‌قدر آموزش‌های لازم در حوزه ایمنی در برابر بلایای طبیعی کلانشهر تهران فراگیرتر شود، شرایط امن‌تری برای پایتخت‌نشینان فراهم خواهد شد. در اینجا و به این بهانه، نگاهی به روزها و شب‌های دلهره‌‌آور سال‌های دور و نزدیک پایتخت می‌اندازیم و برخی از این بلایای طبیعی تهران را با هم مرور می‌کنیم.