
کلوتها در قاب یونسکو

در قلب ایران، جایی که زمین به آسمان میرسد، میتوانید منظرهای فرازمینی و حیرتانگیز ببینید: «بیابان لوت». این تصویر هوایی که توسط مجتبی صابری به ثبت رسیده، تنها بخشی از عظمت کلوتهای شهداد را به نمایش میگذارد؛ سازههایی شبیه شهرهای باستانی که نه بهدست انسان، بلکه با هنرنمایی صبورانه و قدرتمند باد در طول هزاران سال تراشیده شدهاند.
بیابان لوت با همین چشماندازهای منحصر به فرد و شهرت جهانیاش که یکی از گرمترین نقاط کره زمین محسوب میشود، بهعنوان نخستین میراث طبیعی ایران در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. این عنوان، مسئولیت ما را برای حفاظت از این اکوسیستم بینظیر و شکننده دوچندان میکند. تیغههای تیز کلوتها، دالانهای عمیق و تضاد رنگی خیرهکننده میان خاکهای اخرایی و شنهای تیره، ترکیبی میسازند که هر بینندهای را مسحور خود میکند. در این میان، خطوط کمرنگ رد لاستیکها بر زمین، یادآور حضور گردشگران و هشداری برای لزوم توسعه گردشگری پایدار است تا این میراث گرانبها برای نسلهای آینده نیز به همین شکل بکر و باشکوه باقی بماند. لوت، تنها یک بیابان نیست؛ بلکه موزهای طبیعی از شگفتیهای زمینشناختی و گواهی بر قدرت طبیعت است.