زخم‌های سربرآورده کهنه‌سربازان

فیلم «سرباز حلبی» به کارگردانی برد فورمن اثری اکشن-دلهره‌آور است که با بازی جیمی فاکس، رابرت دنیرو و اسکات ایستوود مخاطب را وارد دنیایی از اعتماد، سوءاستفاده و رستگاری می‌کند.
 این فیلم با روایتی پرتنش و دغدغه‌مند به بررسی تأثیرات روانی و اجتماعی جنگ بر سربازان می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه فرماندهان ‌ می‌توانند از ضعف‌ها و زخم‌های روانی کهنه‌سربازان برای اهداف شخصی خود بهره ببرند. در این فیلم نَش کاوانا(با بازی اسکات ایستوود)، سرباز سابق نیروهای ویژه به‌دنبال انتقام از مردی مرموز به‌نام بوکوشی(جیمی فاکس) است، فرماندهی اثرگذار که گروهی از کهنه‌سربازان شکست‌خورده و سرخورده را در قالب فرقه‌ای نظامی گرد هم آورده است. درحالی‌که بوکوشی خود را نجات‌دهنده معرفی می‌کند، نش پی می‌برد که واقعیت چیز دیگری‌ است. نش برای متوقف‌کردن او به کمک یک افسر ارشد به ‌نام اشبورن(رابرت دنیرو) نیاز دارد. آنها باید علیه مردی بجنگند که ارتشی از وفادارترین اما فریب‌خورده‌ترین جنگجویان را در اختیار دارد. در این فیلم شخصیت بوکوشی نماد افرادی است که با وعده‌های نجات، افراد آسیب‌پذیر را جذب و از آنان برای پیشبرد اهداف خود استفاده می‌کنند. فیلم نشان می‌دهد که بازماندگان جنگ، به‌ویژه کهنه‌سربازان چگونه در نبود حمایت واقعی به‌راحتی جذب گروه‌های افراطی می‌شوند. در این فیلم استفاده از نورپردازی سرد برای نیروهای نظامی و نور گرم و ملایم برای بوکوشی و پیروانش تفاوت میان واقعیت و خیال‌پردازی را در ذهن مخاطب برجسته می‌کند.