دلخوشکنک!

رقابت بر سر تصاحب توپ طلای لیگ امارات را سردار آزمون از مهدی قائدی برد. کل این خبر طوری است که انگار قرار بوده آدم را خوشحال کند، اما او را به حسرت وا می‌دارد. جای این بچه‌ها، این ستاره‌های مهم که جزو معدود استعدادهای این 10-20سال اخیر فوتبال ایران هستند، واقعا آنجا نیست. هم آزمون و هم قائدی واقعا توانایی بازی در لیگ‌های معتبر اروپایی را دارند. سردار که اصلا این مسئله را به‌طور عینی هم ثابت کرد و پیش از حضور در لیگ امارات، در رم و لورکوزن خودی نشان داد. انصافا مهاجم ایرانی در هر دو تیم خوب ظاهر شد و هر زمان به میدان آمد مؤثر عمل کرد، اما روشن بود که به‌دلیل کم‌انگیزگی و فقدان پشتکار و اراده لازم، قادر به حفظ آن جایگاه نبوده است. او آخرش هم به آسیا برگشت و پیراهن شباب‌الاهلی را پوشید.
هر چه هست، آزمون نمایش خوبی در امارات داشت و فصل گذشته موفق شد مجموعا در 39بازی برای شباب‌الاهلی، آمار درخشان 26گل و 10پاس گل را به ثبت برساند. طبیعی بود که او جایزه بهترین بازیکن لیگ امارات را از آن خود کند. با این حال همانطور که گفتیم، احتمالا بسیاری از مخاطبان فوتبال ترجیح می‌دادند سردار در لیگی باکیفیت‌تر و رقابتی‌تر به میدان برود. او حتی پیش از 18سالگی راهی اروپا شد و شاید اگر در آن زمان از هواداران سؤال می‌کردی که در 30سالگی انتظار دارند کدام جایزه در دست‌هایش باشد، به توپ طلای آسیا اشاره می‌کردند، نه لیگ امارات! این جایزه در برابر همه آن دستاوردهایی که سردار می‌توانست داشته باشد، بیشتر به یک «دلخوشکنک» شبیه است.