
اردوگاه همدلی
گزارشی از اردوگاه اتباع در زاهدان و کمکرسانی سیستانوبلوچستانیها برای بدرقه خوش هنگام خروج

زهرا رفیعی- روزنامهنگار
در هوای 35درجه مرز هیرمند و باگردوغباری که بادهای 120روزه به پا کرده، مردم و دستگاههای اجرایی دولتی در حال بازگرداندن اتباع غیرمجاز افغانستانی به کشور همسایه هستند. مردم سیستان و بلوچستان حق همسایهداری را با اندک داشتههایشان ادا کردند. آنها این روزها مشایعتکننده هزاران مهاجر افغانستانیاند.
رسم همسایگی
یکی از فعالان اجتماعی سیستان و بلوچستان درباره همدلی مردم با اتباع افغانستانی در این روزها میگوید: مردم سیستان و بلوچستان همیشه در سختیها کنار مردم افغانستان و پاکستان بودهاند. آنها با همسایههایشان از دیرباز مراوده داشتهاند. وقتی خبر حضور اتباع را شنیدند بدون تعلل راهی اردوگاه الغدیر و مرز شدند. آنها سعی کردند که با تامین آب و غذا شرایط را برای افغانستانیها راحتتر کنند. اتباع عمدتا از شهرهای شیراز، تهران و اصفهان با اتوبوس به اردوگاه الغدیر در جنوب زاهدان آورده میشوند.
منصور کریمدادی خستگی راه طولانی که اتباع آمدهاند و راهی که در پیش دارند را درک میکند و میگوید: اتباع بهمدت یک روز در اردوگاه میمانند تا کارهای اداری و استعلامهایشان در اداره اتباع ایران انجام شود. هلال احمر مسئول اسکان و حملونقل آنهاست و وزارت بهداشت خدمات بهداشتی و درمانی به آنها میدهد. در این بین گروههای مردمی به اردوگاه مراجعه میکنند و اگر کمک ویژهای بخواهند با آنها همکاری میکنند.
سنگ تمام میزبان
صالحه دادکانی از فعالان اجتماعی و از اهالی روستایی در حوالی خاش هم به همشهری از تجربه این چند روز میگوید: زنان از اینکه باید از ایران خارج شوند ناراحتند و گریه میکنند. آنها از اینکه برای زنان، کودکان و سالمندان در زاهدان امکاناتی فراهم شده خوشحال بودند. شیرخشک و بستههای درمانی و بهداشتی به افراد نیازمند داده شد. او هم معتقد است که مردم سیستان و بلوچستان برای مهمان همیشه سنگ تمام میگذارند.
اقدامات روزانه بهداشتی در اردوگاه الغدیر
علیرضا شهرکی، مدیر سلامت محیط و کار مرکز بهداشت زاهدان از اجرای اقدامات بهداشتی روزانه در اردوگاه الغدیر با هدف پیشگیری از بیماریهای واگیر در شرایط استقرار اتباع غیرمجاز خبر داد.
ثبت یک خاطره خوش
فعال اجتماعی سیستانوبلوچستان معتقد است این استان زیرساختهای ضعیفی دارد و پذیرایی از این حجم از اتباع افغانستان نیازمند کمکها و برنامهریزیهای بیشتری بود که بخش دولتی باید از پیش انجام میداد.
منصور کریمدادی میگوید: نیروی انسانی در اینجا کم است و اگر فرایند بازگرداندن اتباع طول میکشد بهدلیل کمبود نیروی انسانی و تعداد زیاد اتباع است.
منصور کریمدادی میگوید: هرکسی به اندازه خودش سعی کرده که همسایگان با خاطرهای خوش از ایران به کشورشان برگردند. مردم هر کاری کردهاند بهخاطر انساندوستی و همسایهداری است. او نمیداند که بعد از مرز اتباع چه شرایطی دارند ولی میداند که استانداری به مدت 3روز به آنها جیره غذایی بهصورت کنسرو داده است.