آمریکا میزبان خوبی است؟

اولین دوره جام‌جهانی باشگاه‌ها با فرمت جدید یک توفیق اجباری در روزهای بی‌فوتبالی تابستان بود. تا یک‌ماه دیگر از فوتبال خبری نیست و اکنون می‌توان قدردان این مسابقات بود که بخشی از اوقات مردم را پر کرد. با این‌حال این مسابقات به اندازه جام‌جهانی اصلی، توجه طرفداران فوتبال در سراسر جهان را جلب نکرد. همچنین نتوانست اشتهای همه را برای فوتبال تابستانی زنده، پربیننده و پرمخاطب ارضا کند. شاید یکی از دلایلش غیبت باشگاه‌های پرطرفدار و حضور برخی تیم‌های کوچک از مناطق دورافتاده بود. جام‌جهانی سال آینده در همین آمریکا به همراه کانادا و مکزیک در زمان مشابه برگزار می‌شود. این پیش‌نمایشی بود از آنچه می‌توانیم از برخی جنبه‌های جام‌جهانی تابستان آینده انتظار داشته باشیم.

گرما
گرما یک مشکل اساسی بود. بازی‌ها به‌خاطر ساعت اروپا در ظهر برگزار می‌شد؛ چیزی که قبلا در جام جهانی مکزیک و همچنین 1994آمریکا دیده بودیم. اجتناب از شروع بازی‌ها در بعدازظهر در هوای بسیار گرم در ۱۰۴‌بازی در 3کشور نیمکره‌شمالی در ماه‌های ژوئن و ژوئیه غیرممکن خواهد بود. استراحت به‌دلیل نوشیدن مایعات، مسابقات را مختل کرد و کم‌آبی و به‌اصطلاح دی‌هیدراته شدن بدن، یک نگرانی واقعی بود و این وضعیت سال آینده نیز در بیشتر شهرهای میزبان تکرار خواهد شد. پیش از فینال جام باشگاه‌های جهان در روز یکشنبه، انزو فرناندز، هافبک چلسی، از فیفا خواست تا از برگزاری بازی‌های بعدازظهر در مسابقات تابستان آینده جلوگیری کند. فرناندز در مورد دمای نیوجرسی که در طول مسابقات این تورنمنت به نزدیک ۴۰‌درجه سانتی‌گراد رسید، گفت: «صادقانه بگویم، گرما باورنکردنی است. چند روز پیش در طول یک بازی کمی سرگیجه گرفتم. مجبور شدم روی زمین دراز بکشم چون واقعا سرگیجه داشتم. بازی کردن در این دما بسیار خطرناک است. سرعت بازی مثل قبل نیست. همه‌‌چیز خیلی کند می‌شود. خب، بیایید امیدوار باشیم که سال آینده برنامه را تغییر دهند، حداقل طوری که فوتبال همچنان زیبا و جذاب به‌نظر برسد.» البته ناگفته پیداست که فیفا به این حرف‌ها گوش نخواهد داد. اگر قرار به گوش دادن بود، جام‌جهانی در قطر هم در زمستان برگزار نمی‌شد و میزبانی 2030به عربستان نمی‌رسید. فیفا پولش را می‌خواهد و حضور همه کشورها را در مسابقات.

توفان
مشکل اصلی آب و هواست. در همین جام‌جهانی باشگاه‌ها بازی بنفیکا مقابل اوکلند سیتی در اورلاندو به‌دلیل شرایط نامساعد جوی به‌مدت 2ساعت در بین 2 نیمه متوقف شد و سپس بازی چلسی مقابل بنفیکا در مرحله یک‌هشتم نهایی به‌دلیل توفان نیمه دوم در شارلوت تقریبا 5ساعت از ابتدا تا انتها طول کشید. یک بازی مرحله گروهی در سینسیناتی بین ردبول سالزبورگ و پاچوکا به‌دلیل رعد و برق به‌مدت ۹۷دقیقه متوقف شد. بازی اوکلند‌سیتی مقابل بوکا جونیورز در نشویل و پالمیراس مقابل الاهلی در نیوجرسی هر دو به‌دلیل آب‌و‌هوا تقریبا ۴۰دقیقه متوقف شدند. همچنین تعداد زیادی بازی وجود داشت که زمان شروع رسمی آنها به‌دلیل بدی آب‌و‌هوا به تعویق افتاد.
البته هیچ‌کدام از شهرهای اورلاندو، شارلوت و نشویل که امسال میزبان‌های پرمشکلی بودند، میزبان مسابقات جام‌جهانی تابستان آینده نخواهند بود، بنابراین مهم نیست که آب‌و‌هوا در این شهرها مشکل‌ساز باشد یا خیر. در همین حال، 4مکان ازجمله دالاس، هیوستون و آتلانتا، که همگی می‌توانند در معرض دمای بالا و توفان قرار گیرند، دارای سقف‌های جمع‌شونده و سیستم کنترل دما هستند.
در این میان ورزشگاه مت‌لایف در نیوجرسی که فینال مسابقات را میزبانی کرد و میزبان 8‌بازی بود، مشکل آب‌وهوایی داشت. کاروان رئال‌مادرید برای بازی با پاری‌سن‌ژرمن مجبور شد چند ساعت روی هوا بماند چون شرایط آب و هوایی اجازه فرود به آنها نمی‌داد. در همین حال، مایامی که چند ساعت با اورلاندو فاصله دارد و کانزاس‌سیتی به‌عنوان محل برگزاری مسابقات اضافه شده‌اند و هر دو در طول فصل‌های توفانی خود میزبان بازی‌ها خواهند بود.

بین نیمه
گاهی حتی استراحت بین دو نیمه هم از 15‌دقیقه بیشتر می‌شود. این رقم به‌طور میانگین برای سری‌آ 17‌دقیقه استراحت بین دو نیمه است، لیگ برتر 15:55‌دقیقه و لالیگا 16:30دقیقه. در جام باشگاه‌های جهان نیز تأخیرهای بیشتری وجود داشت، به‌طوری که زمان استراحت بین دو نیمه به‌طور متوسط ۱۹‌دقیقه و ۳۵‌ثانیه طول کشید؛ حداقل 2.5دقیقه بیشتر از هر یک از5لیگ برتر اروپا. این اعداد به‌دلیل تأخیر شدید در اواسط بازی بنفیکا مقابل اوکلند کمی تغییر کرده‌اند، اما حتی با درنظر نگرفتن آن بازی، زمان استراحت بین دو نیمه جام‌جهانی باشگاه‌ها با میانگین ۱۷‌دقیقه و ۳۴‌ثانیه، همچنان طولانی‌تر از هر یک از 5لیگ برتر اروپا یا MLS بود. استراحت بین دو نیمه در فینال ۲۴‌دقیقه و ۱۰‌ثانیه طول کشید؛ تا حدودی به این دلیل که گروه کلدپلی و دوجا کت (و دیگران) یک نمایش بین دو نیمه اجرا کردند اما حتی آن هم فقط حدود ۱۰‌دقیقه زمان برد.
تأخیرهای بیشتر در جام باشگاه‌های جهان به‌دلیل استراحت‌های طولانی و تعلیق به‌دلیل آب‌و‌هوا رخ داد، به‌طوری که خود مسابقات نیز بیشتر از هر مسابقه دیگری در این مسابقات طول کشید. نیمه اول به‌طور متوسط ۴۹‌دقیقه و ۱۴‌ثانیه و نیمه دوم به‌طور متوسط ۵۶‌دقیقه و 4ثانیه طول کشید. لیگ MLS در فصل 2025، نیمه اول طولانی‌تری داشته است (49‌دقیقه و 35‌ثانیه) و نیمه دوم آنها بیشتر از هر یک از 5لیگ برتر اروپا طول کشیده است. درمجموع، مسابقات جام باشگاه‌های جهان بیشتر از هر یک از 5لیگ برتر اروپا طول کشید، به‌طوری که بازی‌ها به‌طور متوسط 2ساعت و 6دقیقه و ۲۰‌ثانیه طول کشیدند.

تأخیر
برخی مسابقات ازجمله فینال با تأخیر برگزار شدند. این اتفاق دلایل مختلفی داشت، ازجمله نمایش و کنسرت و از همه مهم‌تر، تبلیغات تلویزیونی. این چیزها در ورزش‌های آمریکایی رایج است. هواداران NBA عادت دارند ۱۲‌دقیقه (به طرز عجیبی ثابت) پس از زمان شروع برنامه‌ریزی شده منتظر بمانند تا بازی واقعا شروع شود. نخستین پرتاب در MLB (لیگ بیسبال) معمولا بیش از ۲۰‌دقیقه پس از زمانی است که در ابتدا به هواداران گفته شده است. بازی‌های NFL (لیگ فوتبال آمریکایی) نیز دائما دیر شروع می‌شوند. تقریبا همه این تأخیرها عمدی هستند و زمان بیشتری را برای نمایش تبلیغات پولساز تضمین می‌کنند.
قبل از هر بازی در جام‌جهانی باشگاه‌ها، بازیکنان به‌صورت جداگانه به جمعیت معرفی می‌شدند و به جای اینکه به‌صورت گروهی وارد زمین شوند، یکی‌یکی سر از زمین مسابقه درمی‌آوردند. بازی افتتاحیه بین الاهلی و اینتر مایامی 7دقیقه دیر شروع شد، درحالی‌که فینال روز یکشنبه بین چلسی و پاری‌سن‌ژرمن پس از انواع و اقسام حاشیه‌های پیش از بازی، ازجمله خواندن سرود رسمی مسابقات توسط رابی ویلیامز، با بیش از 7دقیقه تأخیر استارت خورد. این سرود با این مضمون سروده شده بود: «این یک بازی زیباست و رویا دارد به حقیقت می‌پیوندد (اوه-اوه-اوه-اوه)، ما عاشق فوتبال هستیم! ما فوق‌العاده‌ایم!»
به‌طور متوسط، بازی‌های جام باشگاه‌های جهان یک دقیقه و ۲۶‌ثانیه دیرتر از زمان شروع برنامه‌ریزی شده آغاز شدند که از لحاظ میانگینی، خیلی هم چیز عجیبی نیست. در لیگ برتر در فصل  ۲۰۲۴-۲۰۲۵، بازی‌ها به‌طور متوسط ۳۹‌ثانیه دیرتر شروع شدند، درحالی‌که در بوندس‌لیگا، آنها به‌طور متوسط ۲۷‌ثانیه تأخیر داشتند و در لیگ‌یک فرانسه، آنها فقط ۲۵‌ثانیه دیرتر از برنامه شروع شدند. در اسپانیا و ایتالیا، به‌نظر می‌رسد که آنها رویکردی آرام‌تر در شروع مسابقات خود دارند، به‌طوری که بازی‌های لالیگا به‌طور متوسط یک دقیقه و ۳۶‌ثانیه دیرتر از زمان مقرر آغاز می‌شوند و بازی‌های سری‌آ با یک دقیقه و ۴۳‌ثانیه تأخیر استارت می‌خورند. بازی‌های لیگ‌های برتر فوتبال در فصل ۲۰۲۵، به‌طور متوسط با ۱۰‌دقیقه و ۴۱ ثانیه تأخیر آغاز شده‌اند. از ۳۳۶‌بازی تاکنون، تنها ۱۰‌بازی حتی با ۱۰‌دقیقه تأخیر از زمان شروع برنامه‌ریزی‌شده آغاز شده‌اند.

نتیجه
اینها چه معنایی برای جام‌جهانی تابستان آینده دارد؟ بیشتر مشکلات جام‌جهانی باشگاه‌ها در جام‌جهانی کشورها هم تکرار خواهد شد؛ توفان، گرما، تأخیر در آغاز مسابقات، طولانی شدن استراحت بین دو نیمه و... اختلاف زمانی، بازی‌ها در حال‌حاضر برای بسیاری از نقاط جهان در ساعاتی برگزار می‌شوند که ارتباط اجتماعی بین مردم عادی و غیرمتعارف است. از ۴۸‌تیم، ۱۶تیم از اروپا و حداقل ۹تیم دیگر از آفریقا خواهند بود، به این معنی که طرفداران نیمی از شرکت‌کنندگان در خانه، تقریبا در همان منطقه زمانی محل برگزاری جام‌جهانی خواهند بود و از لحاظ زمانی مشکلی با برگزاری مسابقات در ساعت‌های شب ندارند. اما یک تأخیر 2ساعته به‌دلیل توفان می‌تواند مشکلات واقعی ایجاد کند. به هر حال، مردم کار و زندگی هم دارند!

ساحل غربی ایالات متحده آمریکا 9ساعت از سرزمین اصلی اروپا عقب‌تر است، بنابراین یک بازی ساعت ۷ بعدازظهر در لس‌آنجلس بین 2 کشور اروپایی برای کسانی که می‌خواهند در خانه بازی را تماشا کنند، ساعت ۴‌صبح شروع می‌شود.

جام باشگاه‌های جهان در ایالات متحده برگزار شد، بنابراین ممکن است در مورد کانادا و مکزیک فرضیات زیادی در مورد بازی‌هایی که میزبان آنها هستند، ناعادلانه باشد. اما از لحاظ آب و هوایی و اختلاف زمانی این منطقه با اروپا و آسیا، می‌توان تقریبا انتظار شرایطی مشابه را داشت. جام‌جهانی 2026با ۷۸‌بازی در آمریکا و ۱۳‌بازی در هر یک از کشورهای کانادا و مکزیک برگزار خواهد شد.