سویدا، مَلِک عذاب جولانی

محمدعلی حسن‌نیا؛ روزنامه‌نگار

استان سویدا در جنوب سوریه شاهد وقایع خونینی است که چند روز پیش، پس از یک سرقت در بزرگراه دمشق-سویدا آغاز شد و پس از آن درگیری‌هایی بین بادیه‌نشینان اطراف استان و جناح‌های مسلح دروزی رخ داد. زد و خوردهای فعلی در سوریه چند عامل و دلیل مهم دارد و می‌توان برای آن موارد ذیل را در تحلیل استفاده کرد:
اسرائیل در خواسته حداقلی خود از تقسیم سوریه به چند اقلیم قطعا حمایت می‌کند. یکی از این اقلیم‌ها می‌تواند ایجاد منطقه حائل سویدا برای دروزی‌ها باشد.
تل‌آویو رابطه خوبی با دروزی‌های منطقه جولان ایجاد کرده و سفر چند ‌ماه پیش چند اتوبوس دروزی از سوریه به اسرائیل و بالعکس، نماد آن است که اسرائیل می‌خواهد از نظر امنیتی به این منطقه دست یابد.
حکومت سوریه برای چندمین بار بعد از سقوط اسد است که شروع به درگیری با اقوام غیرعرب یا غیرمذهبی با اکثریت حکومت الشرع کرده است. آنها یک‌بار به‌صورت متراکم به استان‌های علوی ساحلی حمله کردند و جنایت زیادی انجام دادند و یک‌بار هم با کردها درگیر شدند و معضل فعلی آنها دروزی‌هاست که برای بار چندم با آنها درگیر می‌شوند.
ترکیه به‌عنوان شریک راهبردی الشرع، قصد محکم کردن جای پایش در سوریه را دارد و یک‌بار از تلاش خود برای حضور در فرودگاه تی4 استفاده کرد که بلافاصله اسرائیل آنجا را بمباران کرد. در نتیجه تل‌آویو اصلا دوست ندارد با توجه به داشتن رابطه با اردوغان او بخواهد در سوریه جای پا سفت کند و باید از نظر اسرائیل میدان نظامی و امنیتی سوریه خالی از کشورهای منطقه باشد.
از سوی دیگر تأیید اولیه و رد بعدی بیانیه توسط حکمت الهجری هم نشان می‌دهد که فشار اسرائیل و برخی گروه‌های مسلح مرتبط با تل‌آویو بر او بسیار زیاد است؛ زیرا او همواره در زمان شورش‌های سوریه از مدل دولت تکنوکرات حمایت می‌کرد.
این جنگ را می‌توان نوعی رویارویی غیرمستقیم ترکیه و اسرائیل دانست. تل‌آویو تانک‌های ارتش جولانی را منهدم و اعلام کرد که آنها از خطوط امنیتی قرمز اسرائیل در جنوب سوریه فراتر آمدند و از سوی دیگر، ترکیه از دمشق خواسته که موضوع سویدا را حل و فصل کند که همین موضوع نشان‌دهنده آن است که اسرائیل بعد از خروج ایران نمی‌خواهد ترکیه وارد جنوب سوریه شود.