گزارش
11ماه کاسبی یک ماه عاشقی
آداب قدیمی تکیه تجریش هنوز پابرجا‌ست
رابعه تیموری-روزنامه‌نگار
حدود 200سال قبل که هر یک از طایفه‌های دهکده تجریش روی ستون چوبی تکیه برای خودشان طاق‌نمایی مجزا ساختند، در 11ماه سال، این طاق‌نماها محل دادوستد و دیدوبازدید طایفه‌ها بود و در ایام سوگواری سیدالشهدا(ع) به محل تماشای تعزیه و شرکت در مراسم عزاداری تبدیل می‌شد. هنوز هم در حجره‌هایی که جای آن طاق‌نماها را گرفته‌اند، همین رسم و سنت پابرجا‌ست و با رسیدن ماه محرم کاسبانی که در این بنای موقوفه در سایر ایام سال به کاسبی مشغول بوده‌اند، بند و بساط کارشان را جمع و حجره‌هایشان را سیاه‌پوش کرده‌اند تا این روزها را به میزبانی عزاداران حسین(ع) بگذرانند.
در قلب یک بازار پرهیاهو
وقتی غرفه‌های پر‌رنگ‌و‌بوی بازارچه تجریش را پشت سر می‌گذاری و از درگاه خشتی تکیه وارد حیاط آن می‌شوی، هیاهوی بازار و دنیای میوه‌ها و خوراکی‌های خوش‌بر‌و‌رو یکباره و یک‌جا پشت در چوبی تکیه جا می‌ماند. کاسبان حجره‌های تکیه هم که صبح مشغول پذیرایی از تماشاچیان تعزیه‌خوانی گروه نی‌نوا بوده‌اند، حالا در شاه‌نشین تکیه مشغول استراحتند. بنا بر سند موقوفه تکیه، کاسبان حجره‌های داخل حیاط 11ماه می‌توانند بدون پرداخت اجاره کاسبی کنند، اما از اول دهه محرم تا اواسط ماه صفر حجره‌هایشان به محل پذیرایی از مردان عزادار تبدیل می‌شود. بانوان در طبقه دوم تکیه جمع می‌شوند که شکل و شمایل پنجره‌های چوبی ارسی‌مانندش به نورگیرهای طاق‌نماهای قدیمی تکیه بی‌شباهت نیست.
در همینه زمینه :
