نكته بازی

یک دین دو طرفه
حضور عیسی آل‌کثیر در فولاد اصلا دور از انتظار نبود. دوران این بازیکن در پرسپولیس به پایان رسیده بود و اسماعیل کارتال حتی پیش از تقویت فاز هجومی تیمش هم حاضر نبود به عیسی بازی بدهد. به این ترتیب آل‌کثیر 35‌ساله به استان زادگاهش بازخواهد گشت تا فصل آینده برای یحیی گل‌‎محمدی توپ بزند. نکته جالب اما به روابط همیشه خوب این بازیکن و مربی برمی‌گردد. سال‌1401یحیی در مصاحبه‌ای با تمجید از عیسی گفته بود: «به خاطر اتفاقاتی که افتاد، خودم را به نوعی مدیون آل‌کثیر می‌دانم و هر کاری از دستم بر بیاید برای کمک به او انجام خواهم داد.» 2سال بعدتر هم عیسی در مصاحبه‌ای مشابه گفت: «پوشیدن پیراهن پرسپولیس را تا ابد مدیون یحیی هستم و از او ممنونم.» با این فضا، شاید در سال‌های پایانی بازی آل‌کثیر، فرصت خوبی برای درخشش دوباره او در فولاد فراهم شود.

بد گفت، اما بیراه نگفت
طی روزهای اخیر ویدئویی در فضای مجازی وایرال شده که در آن حسین حسینی در مصاحبه‌ای، خودش را آماده‌ترین و بهترین دروازه‌بان حال‌حاضر فوتبال ایران می‌خواند. انتشار این ویدئو و مخصوصا لحن عجیب، قاطع و خودستایانه حسینی انتقادهای فراوانی را در پی آورده، اما نکته اینجاست که برخلاف عقیده بسیاری از منتقدان او، حرف کاپیتان استقلال از نظر محتوایی خیلی هم غلط نبود. دست‌کم در مورد فصلی که گذشت، همه می‌دانیم بیرانوند فرم چندان ایده‌آلی نداشت، نیازمند در بهترین شرایطش نبود، گوندوز از بعضی نقاط ضعف رنج می‌برد، اخباری فراز و فرود داشت و همینطور تا آخر... این در حالی است که حسینی در بسیاری از موارد دروازه استقلال را نجات داد. در حقیقت شاید شکل بیان حرف او در این برنامه بد بود، اما خیلی هم بیراه نگفت.

شاید چون اسمش «امید» بوده!
انتخاب امید روانخواه به‌عنوان سرمربی جدید تیم ملی امید با واکنش‌های منفی زیادی همراه شده. به هر حال هنوز یک‌ماه هم از سقوط هوادار به دسته اول با این مربی نمی‌گذرد و کمتر کسی انتظار داشت اسم او برای هدایت تیم ملی المپیک مطرح شود. اگرچه منصفانه باید گفت هوادار این اواخر نمایش‌های خوبی داشت، اما به هر حال با روانخواه راهی دسته یک شده و غیراز این، او در سایر تیم‌هایش هم سابقه فوق‌العاده‌ای نداشته است. برخی شایعات طی روزهای گذشته حتی حاکی از حمایت برخی سیاسیون از روانخواه در مسیر رسیدن به این منصب بوده که طبیعتا در مورد صحت و سقم آنها نظری نداریم. با این حال با چنین انتخابی، خوش‌بینی چندانی به پایان حسرت نیم‌قرن حضور در المپیک برای فوتبال وجود ندارد و اساسا ملاک‌های انتخاب روانخواه هم چندان روشن نیست. شاید او را برای تیم امید برداشته‌اند، فقط چون اسمش «امید» بوده!