
درختهای این جنگل را اهالی چیتگر کاشتند

نام قبلی: اراضی کشاورزی کن
نام فعلی: جنگل چیتگر
موقعیت: منطقه 22
جنگل چیتگر امروزی در روزگار نه چندان دور، جزو اراضی کن به طایفههای «بزرگیها» و «کارسازی» تعلق داشت و بخشی از آن برای روستا و قلعه چیتگر بود. محدوده کنونی جنگل چیتگر، اغلب زمین زارعی بود.
سال ۱۳۴۲ بود که نخستین نهال بوستان جنگلی «چیتگر» کاشته شد و اکنون پس از گذشت بیش از 6دهه، مساحت این پارک به ۹۵۰ هکتار رسیده و با همه دغدغههای امروز آن ناشی از خشکیدن یا آتشسوزیهای متعدد، همچنان نقش غیرقابل انکاری در تأمین اکسیژن هوای کلانشهر تهران دارد. علیرضا زمانی ، تهرانپژوه، درباره تاریخچه این پارک جنگلی میگوید: قلعه چیتگر در کنار وردآورد و سلیمانخانی یکی از روستاهای غرب بلوک غار تهران بود و بخشی از زمینهای فعلی محدوده پارک جنگلی در این محدوده قرار داشت. این محدوده روستایی در حقیقت از زمینهای کشاورزی بسیاری تشکیل میشد و پیشینهاش به زمینهای خالصه تهران در دوران ناصری و مظفری
بر میگشت. زمینهای خالصه به زمینهایی میگفتند که در تملک پادشاه بود و کشاورزان روی آن کار میکردند اما در دوران ناصری بهدلیل کمبود بودجه به مالکانی که از طبقه اعیان بودند فروخته شد. البته در زمان ایجاد پارک جنگلی تعداد بسیاری از اهالی قلعه و روستای چیتگر در این کار دخیل بودند و به همینخاطر نام این جنگل را چیتگر گذاشتند. از سوی دیگر، بخش وسیعی از زمینهای منطقه22به طایفههای «بزرگیها» و «کارسازی» از ساکنان و مالکان محله کن تعلق داشت و این محدوده هم زمینهای زراعی آنها بود، اما در نهایت، برای کنترل مهاجرت مردم به تهران در سال 1342، سازمان جنگلها و مراتع کشور احداث و کاشت جنگلکاریهای 3 گانه شهر تهران را در دستور کار خود قرار داد و در نتیجه در غرب بوستان جنگلی چیتگر، در شمال بوستان جنگلی لویزان و در شرق بوستان جنگلی سرخهحصار برای پروژههای جنگلکاری درنظر گرفته شد. مراحل ایجاد و کاشت این جنگل تا سال 1348ادامه داشت.»
پوشش درختی بوستان در مجموعه مساحتی در حدود 874 هکتار را در بر میگیرد و با توجه به عبور مسیل چیتگر از وسط پارک، این محدوده به دو بخش غربی و شرقی تقسیم شده است. این پارک پوششی غنی از گیاهانی همچون کاج تهران، زبان گنجشک، اقاقیا، نارون، پلت، سروخمرهای، سرونقرهای، افرای سیاه و ارغوان دارد. علاوه بر غنای گونه گیاهی، بوستان چیتگر دارای انواع مختلفی از گونههای جانوری است که در قسمتهای مختلف این مجموعه پراکندهاند. ازجمله اینگونهها میتوان انواع پرندگان مانند طوطی، مرغ مینا، کلاغ، گنجشک و همچنین سنجاب و روباه را نام برد.