رسمی برای کمک به فقرا

روستای خورهه یکی از تاریخی‌ترین روستاهای ایران در استان مرکزی است که پیشینه سکونت در آن به هزاره دوم پیش از میلاد می‌رسد. «اهو اهو» یک مراسم سنتی است که شب نیمه‌ماه مبارک رمضان و همزمان با سالروز میلاد امام حسن مجتبی(ع) درروستای خورهه محلات اجرا می‌شود.  به گزارش همشهری، این مراسم به این صورت است که نوجوانان روستا در دسته‌های چند نفری به در خانه اهالی رفته و یک ترانه فولکوریک (عامیانه) اجرا می‌کنند. آنها کوچک‌ترین فرزند پسر خانواده را مورد خطاب قرار می‌دهند و ترانه را به نام او می‌خوانند و در انتها صاحب‌خانه مقداری آجیل، شیرینی، پول و یا چیزهای دیگر به آنها می‌دهد. متن ترانه‌ای که درشب
اهو اهو خوانده می‌شود، شامل «علی خان شمایید اهو اهو (علی خان شما هستید)/ از قله در نیایید  اهو اهو (از قلعه در نیایید)/ که مردم دشمنتن اهو اهو (که مردم دشمن تو هستن)/ به قصد کشتنتن
 اهو اهو (به قصد کشتن تو هستند)/ خرکی خریدم اهو اهو (یک الاغ خریده ام)/ دمبکش بریدم اهو اهو (دم اونو بریدم)/ یه چوب می‌زنم می‌خوابه اهو اهو/ یه چوب می‌زنم پا می‌شه اهو اهو/ بلبلا ریختن بر سر چنار اهو اهو (بلبل‌ها روی چنار نشستند)/ جیرجیر می‌کنن اشرفی بیار اهو اهو (آواز می‌خوانند تا تو اشرفی برای مابیاوری)/ قلیونو آب نم کن اهو اهو (قلیان را آماده کن)/ آتیش به سرش بند کن اهو اهو (آتش روی آن بگذار)/ تا ما بکشیم دودی اهو اهو (تا ما قلیان بکشیم)/ آجیلو بیار زودی اهو اهو (زود آجیل برای ما بیاور) است. فلسفه وجودی این مراسم در واقع نوعی شادباش و تبریک تولد امام حسن مجتبی(ع) است که به منزله فال نیک گرفته می‌شود و نوجوانان روستا به‌صورت سمبلیک به در خانه‌های اهالی می‌روند و ترانه را به نام کوچک‌ترین فرزند پسر خانواده می‌خوانند.
این موضوع بیانگر پیوند میان مذهب تشیع و شادی مردم با شادی اهل‌بیت با آیین‌ها و ادبیات شفاهی ایرانی است که در مراسم اهو اهو جلوه‌گر شده است. رسم است که پول‌های جمع شده از این مراسم به فقیرترین خانواده روستا داده می‌شود.
این آیین سنتی به‌عنوان یکی از آثار معنوی استان مرکزی در فهرست آثار معنوی کشور به ثبت رسیده‌است.