ماجرای پل و کتاب و حسینیه وزیر جنگ
موضوع: ساختمان تاریخی انجمن مفاخر ایران
موقعیت: خیابان ولیعصر‌عج، بین خیابان بشیری و خیابان قزوین
ساختمان تاریخی انجمن مفاخر ایران روزگاری خانه حسین‌پاشاخان امیربهادر بود و او علاقه خاصی به خانه‌اش در محله امیریه داشت؛ خانه‌ای بزرگ با عمارت‌ها و اندرونی‌های بی‌شمار که در طول سال، مراسم روضه‌خوانی و تعزیه آنجا برگزار می‌شد. حسین‌پاشاخان از رجال سیاسی دوران قاجار بود. او مسئولیت کشیک‌خانه یا همان گارد سلطنتی و بعدها وزارت جنگ مظفرالدین شاه و بعد از آن محمدعلی‌شاه را برعهده داشت.
نصرالله حدادی، تهران‌پژوه درباره نقش امیربهادر در محله امیریه می‌گوید: «خانه بزرگ او از معدود بناهای قاجاری است که همچنان باقی مانده و به انجمن مفاخر ایران تبدیل شده است. اهالی قدیمی امیریه نام امیربهادر را با نام پل معروف این محله به یاد می‌آورند.
سال‌ها قبل در این محدوده خندق بزرگی قرار داشت که در کنارش یکی از یخچال‌های طبیعی شهر قرار گرفته بود. روی این خندق پ‍لی ساخته شد که به پل امیربهادر معروف شد. جالب اینکه این پل بعد از تخریب همچنان نامش ورد زبان‌هاست و اهالی قدیمی آن محدوده را به نام پل امیربهادر می‌شناسند.»
برخی نیز بانی ساخت این پل را امیربهادر می‌دانند. امیربهادر از مخالفان سرسخت مشروطه بود. امیربهادر که خانه‌اش در امیریه را همچون یک حسینیه به محل برگزاری مراسم مذهبی و عزاداری‌ها اختصاص داده بود و بیشتر مهمانان هم درباریان، اشراف و رجال بودند، او در کنار جایگاه شغلی‌اش به فرهنگ و هنر نیز علاقه داشت. علاقه‌اش به فردوسی و شاهنامه باعث شد تا با هزینه شخصی کتاب چاپ سنگی شاهنامه فردوسی را آماده کند؛ کتابی با دستخط «حسین عمادالکتاب » که به شاهنامه امیربهادری معروف است.
