نقش کلوچه فومن روی انگشتر 3000ساله

نقش کلوچه فومن گیلان به‌تازگی روی انگشتر مفرغی همراه با طلا در املش کشف شده که قدمت انگشتر را حدود 800تا هزار سال قبل از میلاد مسیح تخمین زده‌اند. به گزارش همشهری، این انگشتر که با یک حساب سرانگشتی عمرش تا امروز حدود 3هزار سال می‌شود، نقشی شبیه کلوچه فومن دارد. نقش وسط انگشتر مفرغی که دورتادورش طلایی است، شبیه ترنج‌های 16‌پره و نمادی از خورشید است. در محیط بیرونی 16دایره و در دایره میانی 9دایره کوچک و یک دایره یا نقطه در وسط آن است. نقش میانی انگشتر مفرغی املش نقشی دقیق است که پس از 3هزار سال دوباره به‌ گونه‌ای دیگر روی کلوچه‌های شهر فومن نمایان شده است.

 شیرینی سنتی فومن

در قدیم کلوچه فومن را «قند کلوچه» می‌نامیدند، چون شیرین بود. قند را می‌کوبیدند تا از آن در کلوچه استفاده کنند. کم‌کم پخت این کلوچه گسترش پیدا کرد و نانواهای دیگر نیز دستور تهیه کلوچه فومن را یاد گرفتند. در گذشته این کلوچه فقط در شهر فومن و شهرهای اطراف شهرت داشت و بقیه مناطق کشور آن را نمی‌شناختند. بعدها مسافرت‌های داخلی زیاد شد و کلوچه ‌فومن شهرت پیدا کرد. حتی جهانگردان پس از ورود به فومن کتابچه‌هایی دارند که در آن عکس کلوچه فومنی به چاپ رسیده است. آنها به کلوچه‌فروشی‌ها مراجعه می‌کنند و به زبان خود «فومن کوکی» می‌خواهند. کلوچه فومن نوعی نان شیرین و مغزدار است که روی آن با قالب مهرمانندی منقوش می‌شود و سپس آن را همچون نان‌های عادی درون کوره می‌گذارند.
این کلوچه خوشمزه به واسطه عطر و طعمش طرفداران زیاد و هم‌اکنون شهرتی به وسعت ایران دارد. قدیمی‌های این حرفه می‌گویند که حدود یک قرن پیش، شخصی به نام کربلایی محمود بهجت از فومن عازم کربلا می‌شود و پس از بازدید از یک کارگاه شیرینی‌پزی، از عطر و طعم کلوچه‌ها خوشش می‌آید و تصمیم می‌گیرد در بازگشت از کربلا پخت کلوچه‌هایی شبیه آن را در زادگاهش آغاز کند. این‌گونه بود که شهر فومن علاوه بر مجسمه‌هایش، به کلوچه‌های خوشمزه‌اش نیز شهره ‌است.‌