١٢ بهمن؛فقط غرب شکست نخورد

  شکست عقلانیت مبتنی بر ترس
آنچه در 12 بهمن رخ داد، فقط شکست غرب نبود، بختیار لبخند غرب بود به انقلاب. غرب می خواست حکومتی با ظاهر منتقد به شاه را بیاورد تا پشت این چهره مثلا بزک کرده اراده‌اش را پیش ببرد. اما امام(ره) فریب ظاهر را نخورد. او در 12بهمن تزویر غرب را زمین زد. اما به جز شکست غرب، عقلانیت های مختلف در تعامل با غرب هم شکست خوردند. ازجمله عقلانیت مبتنی بر شیفتگی و همینطور ترس.

  ریشه‌های تاریخی این جریانات
  این جریانات در تاریخ معمولا اطراف مراکز قدرت و ثروت بودند. بسیاری از علمایی که در دوران صفویه و قاجار و بلکه پیش از آنها در دستگاه سلطنت ارتزاق می کردند و فقط تأیید‌کننده بودند.
  در دستگاه‌های حکومت علمایی بودند که سعی می کردند اراده حاکمان را تغییر دهند و بر آنها مؤثر باشند، این جریان را باید از جریان قبل جدا کرد.
  با ارتباط ایران و غرب جریان روشنفکری بیماری شکل گرفت که شیفته غرب یا شرق بود و در ماجراهای مشروطه و نهضت ملی شدن نفت انقلاب و امثال آن مردم را به انحراف می کشید. این روشنفکران در جریان‌های دیگر مؤثر بودند.

  مثال از دو جریان شیفتگی و ترس
  در بین روحانیون، سیدحسن امامی مثال و نمادی برای جریان آخوندهای درباری است. او امام جمعه تهران بود در زمان پهلوی. او لژ فرماسونری داشت. شیفته غرب بود. بعد از انقلاب فرار کرد و در سوئیس مرد.
  جریان های روشنفکری مثل سیدحسین نصر سنت گرا شاگرد علامه طباطبایی که سال ۵۷ مسئول دفتر مخصوص فرح پهلوی شد.
  روزنامه نگارانی مثل داریوش همایون مؤسس روزنامه آیندگان که وزیر جهانگردی آموزگار و قائم‌مقام حزب رستاخیز بود. او در نشریه‌اش مدافع اسرائیل بود و از آنجا پول هم می گرفت.
  برخی از علما و مبارزین با توجه به سرکوب های ساواک و رژیم پهلوی ترسیدند و سکوت کردند، جریاناتی مثل حمله عمال شاه به برخی علما و هتک حرمتشان در تهران، فاجعه فیضیه، تهدید بیوت علما و امثالهم بسیاری را وادار به سکوت و کنار کشیدن کرد.

  امام (ره) چه کرد؟
  امام (ره) تقابل خود را با این جریان علنی کرد. او معتقد بود مردم باید روحانیت درباری را بی‌آبرو کنند.
  امام (ره) تابلوها و شعارهای خود را صریح در مقابل طاغوت و غرب و استکبار قرار داد. مثل نه شرقی نه غربی، مثل مرگ بر شاه،
مرگ بر آمریکا و ...
  امام (ره) البته درگیری اصلی‌اش با دستگاه قدرت طاغوت در ایران بود ولی به‌تبع جریان‌های مدافع یا مماشات‌کننده را نیز رسوا می کرد.

  منطق این دو جریان
 شیفتگان غرب معتقد بودند مسیری که پهلوی‌ها یعنی عاملان غرب برای توسعه ایران می روند موفق است و باید تابع غرب بود.
 مرعوبین هم معتقد بودند تقابل با غرب موفق نیست و جواب این خون ها را نمی‌توانیم بدهیم و در نهایت هم پیروز نمی‌شویم چون چیزی نداریم.

  امروز نیز...
  دو جریان روشنفکری شیفته غرب در فضای فرهنگی و دانشگاهی و حتی در دستگاه اداره کشور نفوذ کرده بود. امام (ره) بارها به این نکته توجه داده بود ازجمله در منشور روحانیت و دیگر منشورات سال آخر عمر مبارکشان و وصیت نامه.
  رهبری در دهه 70 در قالب درگیری جدی فرهنگی گفتمانی با این جریان شیفته غرب و همینطور در دهه 80 در قالب درگیری با فساد اقتصادی و سیاسی آنها و در دهه 90 در قالب درگیری با گفتمان سازش و کرنش با این جریان درگیر شد.
  در یکی دو سال اخیر بعد از فاجعه وحشیانه‌ای که غرب و اسرائیل علنا در دنیا رقم زدند درگیری با جریان مرجفون و ترسانندگان را در داخل و منطقه مدنظر قرار داد.