ستون فروریخته

 بدون‌شک بالاترین سهم از آن خود این مربی است که نتوانست شرایط مطلوب را به‌وجود بیاورد. با این حال، یک نکته فنی در هفته‌های پایانی کار او روی نیمکت سرخپوشان وجود داشت که قابل کتمان نیست؛ افت و افول وحشتناک محمدحسین کنعانی‌زادگان که به شکل غیرمنتظره‌ای تبدیل به پاشنه آشیل قرمزها شد.
نگرش پرهواداری در فوتبال وجود دارد مبنی بر اینکه حتی اشتباهات فردی بازیکنان را هم ناشی از قصور و کاستی کادرفنی می‌داند. این دیدگاه غلط نیست، اما حتی با درنظر‌گرفتن آن هم نمی‌شود نمایش‌های اسفبار کنعانی‌زادگان در چند هفته اخیر را توجیه کرد. تمرینات غلط و تدابیر تاکتیکی و روحی نادرست که هیچ، حتی اگر گاریدو داخل غذای بازیکنانش سم می‌ریخت هم باز بعضی از این اشتباهات عجیب و دور از انتظار بودند. کنعانی‌زادگان در بازی با الشرطه عراق رسما به بازیکن حریف پاس گل داد و سرخپوشان عقب افتادند. پس از آن، او به شکلی عجیب و احساسی شروع کرد به شوت‌زدن از فواصل دور تا مثلا اشتباهش را جبران کند؛ آنچه تعویض این بازیکن را به‌دنبال آورد. او مقابل سپاهان هم درحالی‌که پرسپولیس 10‌نفره توانسته بود بازی با میزبان قدرتمندش را به تعادل بکشد، با یک دفع توپ اشتباه زمینه‌ساز گل برتری مهدی لیموچی شد.
 در دیدار برابر مس رفسنجان نیز روی 2کرنر پشت سر هم‌ که 2گل به حریف پایین جدولی اهدا کرد، این کنعانی بود که اشتباه کرد و کمر تیم را شکست.
گاریدو نسبت به بازیکنان سختگیر بود و در‌ این زمینه تردیدی نیست. او به‌راحتی روی اسم‌های جذاب و بزرگ خط قرمز می‌کشید، اما در عین حال هرگز در نشست‌های خبری به انتقاد از بازیکنان خود نمی‌پرداخت. با وجود این، او در آخرین کنفرانس مطبوعاتی‌اش، پس از بازی مس رفسنجان مشخصا از حسین کنعانی‌زادگان نام برد و اشتباهات او را عجیب توصیف کرد. 2نوبت تعویض‌شدن این بازیکن در بازی با الشرطه و مس رفسنجان هم عمق این نارضایتی را نشان می‌دهد.
این گزارش مطلقا ربطی به اتهاماتی همچون کم‌کاری یا سایر مسائل مطرح‌شده در فضای مجازی ندارد و آنها را به رسمیت نمی‌شناسد؛ این، تنها داستان افول بدموقع بازیکنی است که باید ستون تیمش می‌بود. فهرست پرسپولیس پر از بازیکنان ضعیف است که کسی انتظاری از آنها ندارد، اما این حجم از نزول بازیکن ملی‌پوش و باکیفیتی مثل کنعانی‌زادگان، رسما حکم تیر خلاص بر شقیقه کادرفنی را داشت.