سخنچینی که باعث تبعید امام هادی ع شد
عبدالله بن محمد، فرمانده سپاه و امام جماعت مدینه، مردی دنیاپرست بود و اهل ریا و سخنچینی و مدام از امام هادی (علیهالسلام) نزد متوکل بدگویی و سخنچینی میکرد و به این طریق مرتب به اذیت و آزار آن حضرت میپرداخت. او آنقدر در این راه سماجت کرد که امام هادی علیهالسلام نامهای به متوکل نوشت و در آن یادآور شد که عبدالله با او بدرفتاری میکند و در سعایتی که کرده (سخنچینیکردن، بدگوییکردن از کسی نزد دیگری، بدگویی، تهمت)دروغ گفتهاست. متوکل اما مرعوب حرفهای سخنچین (عبدالله بن محمد) شد و بهدنبال آن، حضرت امام هادی(علیهالسلام) را به سامرا احضار و بعد از مدینه به سامرا تبعید کرد. امام هادی (علیهالسلام) که در صریا (از دهات اطراف مدینه) روز 15ذیحجه در سال212 متولد شده بود، در ماه رجب سال252 در سامرا رحلت کرد.
منبع: کتاب «داستانهای بحارالانوار»، جلد7