شب دوازدهم

می‌گویند هر بازپرسی یک پرونده جنایی دارد که فکر و روحش را تسخیر می‌کند؛ پرونده‌ای که بیش از بقیه به او آسیب می‌زند بدون اینکه بداند چرا. داستان فیلم شب دوازدهم ماجرایی از همین دست پرونده‌هاست. این فیلم محصول مشترک فرانسه و بلژیک است که نخستین نمایش جهانی‌اش در جشنواره کن ۲۰۲۲ بود و در نهایت جوایز سزار بهترین فیلم، کارگردانی و فیلمنامه اقتباسی ۲۰۲۳ را برنده شد.
داستان فیلم شب دوازدهم (The Night of the 12th) با اعتراف به شکست آغاز می‌شود. فیلم گیرا و تأمل‌برانگیز فرانسوی به ما می‌گوید: «هر سال پلیس فرانسه روی بیش از ۸۰۰ پرونده جنایی کار می‌کند که تقریباً ۲۰ درصد آنها به نتیجه نمی‌رسد. این فیلم یکی از همان پرونده‌هاست.» و شما با توجه به شقاوت خاص جنایتی که اتفاق افتاده است، شدیداً می‌خواهید این پرونده به نتیجه برسد. در یک دره‌ تماشایی در نزدیکی گرنوبل در جنوب شرقی فرانسه، زنی ۲۱ ساله به نام کلارا (لولا کوتون فراپیه)، یک شب دیروقت در حال بازگشت به خانه با مهاجمی با صورت پوشیده مواجه می‌شود که از سایه بیرون می‌آید، روی کلارا بنزین می‌ریزد و او را آتش می‌زند. این یک حمله وحشتناک است که سبعیت آن عمیقاً شخصی به‌نظر می‌رسد – قاتل پیشاپیش نام دختر را زمزمه می‌کند – و این شما را آزار می‌دهد، همینطور مأموران تحقیق را که هفته‌ها، ماه‌ها و درنهایت سال‌ها می‌کوشند عدالت را درمورد پرونده کلارا اجرا کنند. کارگردان فیلم درباره ساخته‌اش اینطور توضیح می‌دهد: برای ما جالب است طوری روی یک داستان کار کنیم که تا حدی متفاوت با آن چیزی باشد که تماشاگر قبلاً دیده‌ است. منظورم این نیست که از فیلم‌های دیگر تأثیر نمی‌گیریم. به‌عنوان مثال برای شب دوازدهم درمورد توئین پیکس دیوید لینچ صحبت کردیم، چون واقعاً برای ما جالب بود که در سریال شخصیت لورا پالمر را تنها در حد یک جسد می‌بینیم، بااین‌حال او در کل داستان حضور مشهود دارد. این چیزی بود که می‌خواستیم با قربانی فیلم خودمان به آن برسیم. قصد نداشتیم شخصیت کلارا فقط جرقه شروع تحقیقات باشد و بعد او را فراموش کنیم، بلکه می‌خواستیم حضور او در کل فیلم بسیار قوی باشد. معنایش این نیست که ایده را از توئین پیکس دزدیدیم، اما آن سریال به ما ایده‌ای داد که باید آن را در ذهن نگه می‌داشتیم؛ بنابراین به این صورت پیش رفتیم و درباره خیلی چیزها صحبت کردیم.