سفر آرامش‌بخش و خنک

فرخنده رفائی؛ روزنامه‌نگار

ارتقای کمی و کیفی سامانه اتوبوسرانی تهران بی‌آرتی از مهم‌ترین تغییرات حوزه مدیریت شهری است که برای عموم مردم و به‌ویژه افراد کم برخوردار شهر کاملا ملموس است. در این دوره به‌ویژه یک سال اخیر تعداد اتوبوس‌های خطوط پرترددی مانند خط پایانه آزادی- پایانه خاوران و خط میدان راه‌آهن- میدان پارک‌وی افزایش پیدا کرده و اتوبوس‌های جدید از تجهیزات و امکانات مناسبی مخصوصا وسایل سرمایشی برخوردارند. برای اینکه ببینیم تغییرات ایجاد شده چقدر توانسته رضایت مردم را فراهم کند، یک روز با مسافران خطوط اصلی از خطوط دهگانه اتوبوسرانی پایتخت همراه شدیم.

مسیر اول / میدان ونک- پارک‌وی
نسیم خنک کولرها در گرما
در میدان ونک، چشم مسافران زیرگرما و در انتظار اتوبوس، به پیچ میدان دوخته شده. اتوبوسی از راه می‌رسد و 10نفر می‌توانند سوار اتوبوس تک‌کابین شوند. باد خنکی که به‌صورت می‌خورد در لحظه ورود حال آدم را با وجود جمعیت بالای مسافران خوب می‌کند. بانوی جوانی می‌گوید: «این اتوبوس‌های جدید عالی‌اند، هم صندلی بیشتر دارند و هم خنکند. تا پارسال کولر بیشتر اتوبوس‌ها خاموش بود و راننده‌ها می‌گفتند اتوبوس نمی‌کشد اما امسال که تاکسی‌ها کولر روشن نمی‌کنند اتوبوس‌ها خنک هستند.» وقتی می‌پرسم، مسیر همیشگی‌تان است، او اینطور جواب می‌دهد که محل کارش حوالی میدان تجریش است و حیف که باید پارک‌وی پیاده شود و دوباره منتظر اتوبوس تجریش بماند.

مسیر دوم/ خط آزادی- تهرانپارس
مزایا و معایب اتوبوس‌های جدید
رضایت مسافران همیشگی اتوبوس به سیستم خنک‌کننده خلاصه نمی‌شود. لحظه سوارشدن به اتوبوس مسیر آزادی- تهرانپارس خنکی داخل اتوبوس حال خوش‌کن است اما مانیتور و پورت‌های یو‌اس‌بی هم جلب توجه می‌کند. خانمی به محض نشستن روی صندلی با دیدن این تجهیزات به
کنار دستی‌اش می‌گوید: «در سفر به استانبول این اتوبوس‌ها را دیده بودم. فقط چرا مانیتورها خاموش است؟! »مسافران دیگر با شنیدن این حرف توجه‌شان بیشتر به پورت‌ها جلب می‌شود و یکی برای امتحان کابل گوشی‌اش را داخل جایگاه شارژ می‌زند. اتوبوس به مسیرش ادامه می‌دهد. در ایستگاه دانشگاه شریف جای خالی برای نشستن نیست، اما با ورود شهروندی با صندلی چرخدار، بقیه مسافرها راه را باز می‌کنند تا او بتواند ویلچرش را به نقطه خلوت‌تر و ایمن‌تری برساند.

مسیر سوم/ خط آزادی- خاوران
کاهش زمان انتظار
مسیر پایانه خاوران- آزادی مسیر بعدی برای همسفر شدن با مسافران بی‌آرتی است. در ایستگاه خیام به محض رسیدن اتوبوس و باز شدن درها، آقایی سوار می‌شود و می‌گوید: خداراشکر، اتوبوس به‌موقع رسید. قبلا تا 45دقیقه در ایستگاه منتظر اتوبوس می‌ماندیم اما حالا 5دقیقه‌ای اتوبوس می‌آید. کمی بعد خانمی وارد بحث شده و می‌گوید:« به جز زمان کم رسیدن اتوبوس‌ها، تعداد صندلی‌ها هم بیشتر شده و جا برای نشستن هست. بگذریم که بعضی اتوبوس‌ها آنقدر تمیز و نو هستند که سلفون روی صندلی‌شان کاملا برداشته نشده است.»

مسیر چهارم/ خط ترمینال جنوب- پایانه افشار
شلوغی مسیر، مشکل اصلی این خط
در ایستگاه آزادی دوباره مسیر عوض می‌کنم و سوار اتوبوس‌های ترمینال جنوب- پایانه افشار (خط 4) می‌شوم. ساعات پایانی روز است ولی گرما همان است که بود. بیشتر مسافرهای ثابت این خط هم متوجه تغییراتی از قبیل بیشتر‌شدن امکانات و تجهیزات و افزایش تعداد در ناوگان شده‌اند اما مشکلاتی هم هست. یکی از مسافرها که هر روز از خیابان آذربایجان به محل کارش در حوالی خیابان ملاصدرا رفت‌وآمد دارد، می‌گوید: «مسیر این خط در بعضی قسمت‌ها خط ویژه نیست و ترافیک مسیر باعث می‌شود زمان رسیدن اتوبوس به ایستگاه طولانی شود. گاهی اوقات تا نیم‌ساعت اتوبوس نمی‌رسد و گاهی 3اتوبوس پشت سر هم وارد ایستگاه می‌شود.»