موتور بنز بدنه تراکتور
پرسروصداترین تیم نقل‌وانتقالات امسال یک‌سوم تیم قهرمان را خریده و با سایر ستاره‌های گران‌قیمت خودش مونتاژ کرده است
بعد از بررسی ترکیب جدید تیم‌های پرسپولیس، استقلال و سپاهان در روزهای گذشته، نگاهی به ترکیب تیم چهارم فصل گذشته برای فصل جدید رقابت‌ها هم چالش جذابی است. تراکتور در این پنجره تابستانی به‌قدری تغییر کرده که حالا هواداران تبریزی و اهالی فوتبال با یک تیم کاملا متفاوت طرف هستند؛ تیمی که قرار است طلسم تاریخی قرمزپوشان تبریزی را در کسب قهرمانی لیگ سطح اول ایران بالاخره بشکند و آنها را در صدر بنشاند. مدیران تراکتور برای رسیدن به هدف، نیمی از خریدهای جدید خود را از تیم قهرمان سال‌های اخیر شکار کرده‌اند تا بلکه آنها همان کاری را که چند‌سالی است برای پرسپولیس کرده‌اند، اینبار برای تیم محبوب تبریز هم تکرار کنند. در زمینه انتخاب سرمربی هم اینبار تراکتوری‌ها منطقی‌تر از سالیان گذشته عمل کرده‌اند. اغلب انتخاب‌های قبلی این باشگاه مربیان بزرگ و خوشنامی از اروپا بودند که آشنایی چندانی با فوتبال ایران نداشتند. این ناآشنایی باعث می‌شد در سال اول نتیجه مورد نظر یعنی قهرمانی را به‌دست نیاورند. لیکنز بلژیکی، جان توشاک ولزی و همین پاکو خمس اسپانیایی از همین دسته بودند. آنها با استفاده از تجربه سال اول خودشان ممکن بود در سال دوم به نتیجه برسند اما یا خودشان ایران را ترک می‌کردند یا تراکتور با سرعت عجیبی که در تغییر‌دادن سرمربی دارد، آنها را برکنار می‌کرد. امسال هم بعد از خرید چند ستاره لیگ برتری، پیش‌بینی می‌شد تراکتور این ستاره‌ها را به دست یک خارجی ناآشنا با فوتبال ایران بدهد. اما دراگان اسکوچیچ انتخاب شد که هم فوتبال ایران را می‌شناسد و هم تمامی ستاره‌های ملی‌پوشی را که به‌تازگی تراکتوری شده‌اند.
ورود گلر شکایتی
یکی از بزرگ‌ترین خریدهای تراکتور در این تابستان علیرضا بیرانوند بوده که قرار است شرایط دروازه‌بانی را در این تیم تا بالاترین سطح ارتقا بدهد. تراکتور فصل گذشته در همین روزها حسین پورحمیدی را از اراک به تبریز برد اما او نتوانست درخشش فوق‌تصورش در آلومینیوم را در تراکتور نیز تکرار کند. حالا دروازه‌بان اول تیم ملی با کلی حاشیه و حرف و حدیث به تبریز رفته که به 2شرط می‌تواند مطمئن‌ترین دروازه‌بان فصل جدید باشد؛ شرط اول این است که بتواند زیر بار سنگین حواشی و دعواهایش با باشگاه پرسپولیس دوام بیاورد و شرط دوم اینکه از فرم متوسط فصل گذشته فاصله بگیرد و دوباره به اوج بازگردد. او در تبریز فرصتی برای خوردن گل‌های 50متری و زدن گل به‌خودی نخواهد داشت.
راست هم ترمیم شد
خط دفاعی تراکتور فصل گذشته خوب بسته شد و امسال نیاز چندانی به خرید بازیکن در این خط احساس نمی‌شد. شجاع خلیل‌زاده و عارف آقاسی مدافعان میانی بودند که عملکرد خوب آنها باعث شد در سایت متریکا بعد از ریکاردو آلوز به‌عنوان دومین و سومین بازیکن برتر تراکتور انتخاب شوند. طبیعتا بازیکنانی با این کیفیت و کارایی در تیم مانده‌اند و امسال هم قرار است به‌کار خودشان ادامه بدهند. در سمت چپ خط دفاعی نیز محمد نادری و سعید کریم‌آذر به تناوب بازی کردند که امسال هم هر دوی آنها حضور خواهند داشت. مشکل تراکتور فقط در دفاع راست بود که نه مهدی شیری و نه جانشینان او نتوانستند انتظارات را برآورده کنند. تراکتور امسال برای این منطقه دانیال اسماعیلی‌فر را از پرسپولیس به تبریز آورده که سابقه بازی در سپاهان و البته همین تراکتور را هم دارد.
گوستاوو چرا رفت؟!
برخلاف خط دفاعی که کمترین تغییرات را داشته، خط میانی تراکتور امسال تقریبا زیر و رو شده است. در این خط فقط ریکاردو آلوز پرتغالی است که تکان نخورده چون تکان‌دادن بهترین بازیکن فصل گذشته و برترین پاسور 2فصل اخیر لیگ، اصلا منطقی به‌نظر نمی‌رسید. او مانده اما صفا هادی عراقی و گوستاوو واگنین برزیلی رفته‌اند که رفتن این دومی با توجه به عملکرد خوبش در فصل گذشته کمی عجیب است. با رفتن این بازیکن‌ها چهره‌هایی به خط میانی اضافه شده‌اند که مطمئنا سرشناس‌ترین و باارزش‌ترین آنها مهدی ترابی است. ترابی برترین ستاره پرسپولیس در فصول اخیر بوده که در هر دوره لیگ برتر عملکرد عالی او به‌ویژه در نیم‌فصل‌های دوم از دلایل اصلی قهرمانی پرسپولیس بوده است. امیرحسین حسین‌زاده هم ستاره لیگ بیست‌ویکم و مؤثرترین بازیکن استقلال در راه قهرمانی آن فصل بود که هنوز در جمع تراکتوری‌ها حاضر است. با رفتن صفا هادی، تراکتور نیاز مبرم به جذب هافبک دفاعی داشت که ایگور پوستونسکی از کرواسی و پوریا پورعلی را برای این پست به خدمت گرفت.
در انتظار قاتل بزرگ
در همان روزهای ابتدایی نقل‌وانتقالات تابستانی، مهاجمان فصل گذشته تراکتور یکی‌یکی از این تیم رفتند. ارسلان مطهری که در تبریز ناکام شده بود رفت، مهدی عبدی که 7گل برای تراکتور زده بود هم رفت! عارف رستمی، آقای گل اسبق لیگ دسته‌اول هم جدا شد و فقط یک مهاجم ماند که از قضا او هم سابقه آقای گلی در لیگ دسته‌اول را دارد. رحمان جعفری که در نیم‌فصل لیگ گذشته از شمس‌آذر به تراکتور رفته بود، قراردادش را تمدید کرده و امسال هم در این تیم خواهد ماند اما تراکتور در کنار او به یک مهاجم گلزن خارجی هم فکر می‌کند. مهند علی انتخاب اول تراکتور بود که از عراق آمد و تا پای قرارداد هم رفت اما توافق‌ها پس گرفته شد و مهند از ایران رفت. حالا باید منتظر ماند و دید لشکر پر از ستاره و چند میلیون دلاری آقای زنوزی، ماشین گلزنی‌اش را از کدام کشور و در چه زمانی به اردوی خود اضافه خواهد کرد.
در زمینه انتخاب سرمربی هم اینبار تراکتوری‌ها منطقی‌تر از سالیان گذشته عمل کرده‌اند. اغلب انتخاب‌های قبلی این باشگاه مربیان بزرگ و خوشنامی از اروپا بودند که آشنایی چندانی با فوتبال ایران نداشتند
برخلاف خط دفاعی که کمترین تغییرات را داشته، خط میانی تراکتور امسال تقریبا زیر و رو شده است. در این خط فقط ریکاردو آلوز پرتغالی است که تکان نخورده چون تکان‌دادن بهترین بازیکن فصل گذشته و برترین پاسور 2فصل اخیر لیگ، اصلا منطقی به‌نظر نمی‌رسید
در همینه زمینه :
چهره روز
فوتبال ایران
گزارش‌بازی
