اصفهان و شکوه قالی ایرانی

هنر قالی‌بافی اصفهان در دوران صفویه به اوج زیبایی و کمال خود رسید و فرش‌های اصفهان به‌عنوان نمادهای اصیل هنر ایرانی، در سراسر جهان شناخته شدند. شاه‌عباس صفوی شخصا بر کارگاه‌های سلطنتی نظارت می‌کرد و با حمایت‌های فراوان از هنرمندان و صنعتگران، به‌خصوص فرش‌بافان، زمینه‌ساز شکوفایی این هنر شد. فرش‌های اصفهان با طراحی‌های پیچیده و نقوش زیبا که الهام‌گرفته از طبیعت، معماری و فرهنگ ایرانی بودند، به یکی از ارزشمندترین صادرات ایران تبدیل شدند.
رنگ‌های زنده و متنوع، استفاده از الیاف باکیفیت مانند ابریشم و پشم‌مرغوب و دقت در بافت، همگی عواملی بودند که فرش‌های اصفهان را به شاهکارهایی بی‌نظیر تبدیل کردند. نقوش فرش‌ها، شامل گل‌ها، پرندگان، شکارگاه‌ها و طرح‌های هندسی، هر یک داستانی از فرهنگ غنی و زیبای ایران را بازگو می‌کردند.
کارگاه‌های فرش‌بافی اصفهان، با به‌کارگیری بهترین طراحان و بافندگان، محصولاتی را خلق می‌کردند که نه‌تنها جنبه تزئینی داشتند بلکه به‌عنوان نمادهای فرهنگی و هنری شناخته می‌شدند. فرش‌های این دوره با چنان دقت و ظرافتی بافته می‌شدند که هنوز هم پس از گذشت قرن‌ها، زیبایی و استحکام خود را حفظ کرده‌اند.
یکی از قالی‌های بی‌نظیر موزه فرش، قالی باغ‌بهشت یا دروازه بهشت با درختانی پر از گل و شکوفه، رودهایی که روان هستند، پرندگانی در حال خواندن و محرابی که میوه‌های بهشتی مانند گلابی، انار و انگور از شاخه‌هایش آویزان است تداعی‌کننده بهشت از دیدگاه مومنان است.
هفت حاشیه در این فرش، هفت طبقه بهشت را نشان می‌دهد و رنگ‌های خیره‌کننده‌اش دنیای بهشتی را درست روبه‌رویتان قرار می‌دهد.


چهار نماد باستانی در قالی چهار فصل
قالی چهار فصل با 120سال قدمت یکی دیگر  از شاخص‌ترین‌‌ آثار اینجاست.
چهار نماد باستانی ایران در چهار فصل مختلف روی این فرش نقش بسته است. نقش بافته‌شده از مسجد کبود تبریز و هوای خنکش شما را می‌برد به قرن نهم هجری و عطر دل‌انگیز بهار نارنج شیراز در کاخ آپادانا و دوران امپراتوری هخامنشی را یادآوری می‌کند.
 طاق کسری نشان از پاییز تاریخ شکوهمند ایران دارد و در نهایت گنبد سلطانیه در زنجان و تابستان داغ و کشاورزانی که مشغول دروی محصولشان هستند.در ترنج مرکزی صورت‌های فلکی بافته شده و داریوش هخامنشی از میان آنها به شما خیره شده و چون خدایگان جهان در مرکز عالم قرار گرفته است.