مهندس سیگار

امیر، پشت میزی جمع و جور نشسته و هِد لایت‌اش (چراغ پیشانی) را طوری تنظیم کرده که قطعات کوچک داخل ویپی معیوب، به وضوح نمایان شود. پَنس ریزی را برمی‌دارد و در همین اثنا، طنازانه نیز می‌گوید: «قدیم، کسانی بودند معروف به سیگارپیچ؛ سیگار درست می‌کردند و می‌دادند دست مردم و به‌خصوص اعیان و اشراف. حالا ما هم تعمیرکار سیگارهای امروزی هستیم که به جای توتون و تنباکو با جویس و سالت (مایع مصرفی ویپ با طعم‌های مختلف و درصدهای متغیری از نیکوتین) کار می‌کند و به جای پیچیدن لای برگ و کاغذ مخصوص باید از باتری، اتومایزر و مخزن آن سر درآوریم.»