عطر خوش؛ هدیه به همسایه

   نام: درخت پیچ‌ گلیسین
   محدوده فراوانی: خانه‌های حیاط‌دار و کوشک‌باغ‌ها
   ویژگی گونه: غیرمثمر، دیرخزان و مقاوم به کم‌آبی

روزگاری که خانه‌های تهران هنوز اندازه قوطی کبریت نشده بود یا حتی قبل‌تر از آن که شمالی و جنوبی‌بودن خانه معنایی نداشت، گل‌های خوشه‌انگوری درخت اقاقیا یا پیچ ‌گلیسین از دیوار حیاط خانه‌ها آویزان بود و با وزش نسیم بهاری، عطر خوشش را به همسایه‌ها، هدیه می‌داد. درخت پیچ گلیسین ازجمله درختانی است که وجودش با کوشک‌ و عمارت‌های تهران قدیم گره خورده است. هرچند که این درخت زیبا بومی کشور نیست، اما از گذشته‌های دور وارد تهران  شده و ۲۰ گونه آن مثل اقاقیای سرخ یا بنفش و اقاقیای معمولی یا چتری شناسایی شده است. در روزگاری نه چندان دور استفاده از پیچ گلیسین در خانه‌های شمال تهران، به‌خصوص روی دیوار بیرونی، بسیار مرسوم بود. گل‌های خوشه‌ای آن در فصل بهار جلوه خاصی به خانه‌ها و گذرها می‌دهد و به بهترین شکل ممکن بهار را به خانه و کوچه می‌آورد. بلندی آن 27تا 10متر است و بدنه آن خار دارد. همچنین برگ‌ها متناوب ‌و دیرخزان است متشکل از برگچه‌های کوچک متقابل شانه‌ای فرد و بیضی‌شکل که سطح ‌زیر آن سبز خاکستری و روی آن سبز تیره است. شاخه‌های جوان آن شکننده، گل‌های‌ آن که از 4تا 6سالگی ظاهر می‌شود، معمولا هرسال در اواخر اردیبهشت‌ماه‌ (در مناطق معتدل) به بار می‌نشیند. گل‌های این درخت بسیار معطر و میوه آن غلافی به رنگ قهوه‌ای است که حدود 8سانتی‌متر طول و یک سانتی‌متر عرض دارد و در آن 12تا 15دانه گرد پهن نازک هست و معمولا در آبان‌ماه می‌رسد. گل اقاقیا به سبب شهد فراوانی که دارد جاذب زنبور عسل است. همچنین درخت اقاقیا ریشه‌های عمیق و پراکنده دارد. این درخت ازجمله درختان مقاومی است که برای زیباسازی فضای سبز، کنترل فرسایش خاک و احیای زمین در شهر تهران کاشته می‌شد.