کوتاه‌تر از گزارش
کشف جدید درباره بشقاب‌پرنده‌ها
گروهی از دانشمندان با بررسی ۱۰۰هزار مورد از گزارش‌هایی مبنی بر مشاهده اشیای ناشناس پرنده، پراکندگی جغرافیایی آنها را بررسی کردند. به گزارش نیواطلس، بشقاب‌پرنده‌ها اخیرا اندکی رنسانس داشته‌اند و از افسانه‌های محلی، وارد حوزه تحقیقات جدی دولتی شده‌اند. اگرچه انسان‌ها برای هزاران سال است که چیزهای عجیب و غریب را در آسمان مشاهده می‌کنند، تب‌و‌تاب مدرن بشقاب‌پرنده به شکل جدی در اواسط قرن بیستم آغاز شد. احتمالا همه‌‌چیز از آنجا شروع شد که خلبان کنت آرنولد در سال۱۹۴۷ ادعا کرد که اشیای پرنده بشقاب‌مانندی را در آسمان دیده است و از همانجا اصطلاح بشقاب‌پرنده به‌وجود آمد. تنها چند هفته بعد، حادثه رازول در نیومکزیکو رخ داد و فرهنگ عامه هرگز بشقاب‌پرنده‌ها را از یاد نبرد. با این حال، برای دهه‌ها موضوع بشقاب‌پرنده‌ها دست‌کم گرفته شد، اما در دهه گذشته به‌نظر می‌رسد که مردم شروع به جدی‌گرفتن آنها کرده‌اند. در سال۲۰۱۷، نیویورک‌تایمز 3ویدئوی ضبط‌شده توسط جت‌های جنگنده نیروی دریایی آمریکا را منتشر کرد که نشان می‌داد، اشیای عجیبی در آسمان چنان سریع جابه‌جا می‌شوند که هواپیماها قادر به کنترل‌کردن اوضاع نیستند.
دولت آمریکا نام این پدیده‌ها را از بشقاب‌پرنده با آن سابقه افسانه‌ای به پدیده‌های ناشناخته ناهنجار (UAP) تغییر داد. بنابراین، دانشمندان دانشگاه یوتا جغرافیای حدود 98هزار مشاهده گزارش‌شده در آمریکا را بین سال‌های۲۰۰۱ تا ۲۰۲۰ بررسی کردند تا درک کنند که آنها در چه مکان‌هایی خوشه‌بندی شده‌اند و همچنین بتوانند زمینه محیطی آنها را شناسایی کنند. تیم تحقیقاتی می‌گوید که همبستگی بین پتانسیل شی‌نشان می‌دهد که مردم اغلب اجسام واقعی را در آسمان می‌دیدند و فقط نمی‌دانستند که چیست. اشیای مشاهده‌شده می‌تواند هواپیماهای قدیمی معمولی، هواپیماهای بدون سرنشین، هواپیماهای نظامی، بالون‌ها، ماهواره‌ها، پرتاب فضاپیماها یا حتی وسایل نقلیه غیرمتعارف مانند eVTOL باشد. بیگانگان، البته، در پایین‌ترین قسمت این لیست قرار دارند.
