
بازار داغ سکهها

در بساط پولفروشان منوچهری برق سکههای قدیمی و نو چشم آدمی را میگیرد؛ سکههایی که بهگفته یکی از فروشندگان، مشتریان خاص خود را دارد: «سکههای شاهی و کوچک را برای تزئین لباسهای محلی و لبهدوزی چارقدهای سنتی میبرن. خیلیها هم برای مراسم عروسی و عقد این سکهها را میخرن، اما بازار فروش ما در شب عید داغتره.» بعد از داخل جعبه شیشهای کوچکی که حکم ویترین جمع و جور داخل سامسونت
رنگ و رو رفتهاش را دارد، بستههای 40تایی سکههای 50تومانی زرد و خوش آب و رنگش را برمیدارد و میگوید: «قیمت این بستهها از 140هزار تومن شروع میشه تا 200هزار تومن. درواقع قیمتها بستگی به سکهای داره که انتخاب میکنید؛ از 10تومنی گرفته تا 25تومنی و 100تومنی، 50تومنی، 500تومنی یا 200 تومنی.» بعد هم برای اینکه اطلاعاتی که میدهد کامل شود میگوید :
« قیمت این سکهها را نه اعداد و ارقام رویشان مشخص میکنه و نه سال ضربشان، بلکه وزن نیکلی که دارن مشخصکننده ارزششان است.»
یکی از فروشندگان سکههای نو درحالیکه یک بسته سکه 500تومانی در دست دارد، میگوید: «ارزش واقعی این بسته 40تایی20هزار تومن است، اما ما آن را 200هزار تومن میفروشیم؛ چرا؟ چون قیمت هر کیلو نیکل 300هزار تومن است و ما بابت هر دانه این سکهها 4هزار تومن میپردازیم؛ یعنی برای 40سکه 160هزار تومن و حالا این 40سکه را 200هزار تومن میفروشیم.»
کمی پایینتر از بساط این فروشنده که سکهها را تمیز و مرتب بهصورت بستهبندی عرضه میکند، فروشنده دیگری یک خروار سکه بهصورت فلهای روی زمین ریخته و برای مشتریانش بازار گرمی میکند: «2تومنی قدیمی دانهای 20هزار تومن! » بعد هم دستش را زیر سکههای نقرهای و طلاییرنگ میبرد و میگوید : « اکثر این سکهها دانهای 8هزار تومن است، یک مشت که برداری حدودا 200هزار تومن میشه و میتونی سفره هفتسین با برکتی داشته باشی.»