آقای دستیار سرمربی ایران شد

 بالاخره به پایان رسید؛ مانور 6ماهه فدراسیون، جلسات متعدد کمیته فنی، مذاکرات پی‌درپی، سفرهای خارجی برای راضی‌کردن مربیان بزرگ و لیستی که پر بود از مربیان نامی جهان، به مربی گمنامی رسید که کارنامه پرباری هم در عرصه جهانی والیبال ندارد. از اوایل مهر و با استعفای بهروز عطایی از سرمربیگری تیم ملی، نمایش فدراسیون برای انتخاب سرمربی تیم ملی آغاز شد. در روزهایی که تیم ملی با عطایی در لیگ جهانی و مسابقات قهرمانی جهان نتایج غیرقابل‌قبولی گرفته و تا رده پانزدهم رنکینگ جهانی سقوط کرده بود و در کنار آن حتی قهرمانی آسیا به میزبانی ایران را از دست داد، تنها راه آرام‌کردن هواداران وعده انتخاب یک مربی بزرگ، نامی و کارنامه‌دار برای این تیم بود؛ مربی‌ای که بتواند تیمی را که شانس چندانی برای المپیکی‌شدن ندارد‌، به پاریس برساند. اما انتخاب فدراسیون که دیروز اعلام شد، نه با وعده‌ها همخوانی دارد و نه در حد‌واندازه کار بزرگی که قرار است انجام دهد، دیده می‌شود. مائوریسیو موتا پائز، مربی 61ساله برزیلی-فرانسوی است و هرچند فدراسیون و خبرگزاری‌های نزدیک به آن، رزومه بلندبالایی برای او جمع‌آوری کرده‌اند، ولی پررنگ‌ترین نقطه این کارنامه دستیاری رزنده در تیم ملی برزیل و بلین فرانسه است. او تجربه سرمربیگری در تیم‌های باشگاهی را دارد اما فقط 2بار به‌عنوان سرمربی تیم ملی (سال2015 در بازی‌های پان‌آمریکن و سال2016 در مسابقات زیر 23سال آمریکای جنوبی) تیم‌های برزیل را همراهی کرده است. این انتخاب با استقبال جامعه والیبال همراه نشده است. بعضی‌ها که نمی‌خواهند انتقاد تندی از فدراسیون داشته باشند، می‌گویند مربیان بزرگ به ایران جواب رد داده‌اند و فدراسیون از نظر مالی توان راضی‌کردن آنها را نداشته و بقیه که در ظاهر سکوت کرده‌اند، موتا پائز را نه در حد دستیاران اول که در حد دستیاران دوم و سوم ایرانی ولاسکو، کولاکوویچ و دیگر مربیان خارجی می‌دانند که در تیم ملی ایران حضور داشته‌اند. موتا که در حال‌حاضر در لیگ اوکراین مربیگری می‌کند و مربی تیم سوم جدول است، بعد از پایان این لیگ به ایران می‌آید اما او انتخابی نیست که والیبالی‌ها 6ماه انتظارش را می‌کشیدند.