معماری اصفهان در قلب دانشگاه
مسجد دانشگاه صنعتی شریف نمونه‌ای از معماری اصیل اسلامی در میان مساجد تهران است و عمر آن تقریباً با عمر انقلاب اسلامی برابری می‌کند، چرا که ایده طراحی آن در سال 58زمانی که فضای دانشگاه‌ها با انقلاب منطبق شدند، در دانشگاه صنعتی شریف درست درجایی که در زمان پهلوی محل استقرار گارد شاهنشاهی بود شکل گرفت. مسجد دانشگاه صنعتی شریف، مسجدی چندمنظوره است و دارای چند صحن بزرگ با چند کلاس برای برگزاری دروس حوزوی است. البته این مسجد تنها شب‌ها و بعد از تعطیلی کلاس‌های دانشگاه برای اهالی محل قابل استفاده است.گفته می‌شود، سال 1360که هیأت‌امنایی برای ساخت مسجد تشکیل شد طراحی مهندسان حجت، ندیمی، شریف تهرانی و ابوذری از میان طرح‌های دیگر انتخاب شد و طی برگزاری جلسات مختلف با ایده‌پردازان، طرح فعلی مسجد به تصویب رسید.اگر بخواهیم مسجد دانشگاه صنعتی شریف را توصیف کنیم مشخص‌ترین نماد بارز آن گنبد فیروزه‌ای‌اش است که با الهام از بناهای مذهبی دوره صفوی طراحی شده است. گفته می‌شود طراح گنبد استاد محمدرضا بنام تبریزی، معمار و بازسازی‌کننده مسجد کبود تبریز است. صحن‌ها، ایوان‌ها، ستون‌های بزرگ و البته نمای آجری بیرونی مسجد حس و حالی سنتی شبیه آنچه در بناهای عصر صفوی می‌بینیم تداعی می‌کند. رسمی‌کاری، یزدی‌بندی، کاشی‌کاری، آجربندی و معرق‌کاری از شاخصه‌های اصلی به‌کاررفته در معماری این مسجد باشکوه است. ازآنجا‌که مسجد در محیط دانشگاهی ساخته شد از همان ابتدا فضای اندرون و بیرونی آن را طوری طراحی کردند تا هم دانشجویان بتوانند از آن استفاده کنند و جذابیت‌های شاخصی برای آنها داشته باشد و هم اهالی محل بتوانند نمازهای یومیه خود را آنجا بخوانند. حوض‌خانه وسیع محوطه بیرونی مسجد که با سنگ‌های مرمر ساخته‌شده است نمایی دیدنی به این بنای معنوی داده است.
