مهارتهای مواجه شدن با کارنامه
سید سروش طباطبایی پور
امتحانهای نیمسال اول دانشآموزان، آهسته آهسته رو به پایان است و چیزهای فراوانی وجود دارد که مدارس ریز و درشت به نوجوانهای ما نمیآموزند؛ بهخصوص مهارتهایی مثل مواجه شدن با کارنامه! مهارتهایی که انگار خودمان بهعنوان والدین باید دستبهکار شویم و آنها را به فرزندانمان بیاموزیم.
آموختن زبان کارنامه:
کارنامهها وقتی به سخن میآیند که با زبان سکوت با آنها سخن بگوییم! به فرزندانمان بیاموزیم که با نتیجه تلاششان، با زبان سکوت و در نهایت آرامش سخن بگویند و ضعف و قوتهایشان را به تنهایی بشنوند.
مهارت نگاه به آینده:
به فرزندانمان بیاموزیم عددها و رقمهای ستون ریاضی و فیزیک و فارسی مربوط به گذشته است و تنها در صورتی ارزشمندند که راه آینده را برای ما روشن کنند.
مهارت قضاوت نشدن:
برخی کارنامهها ستون رتبه در کلاس، مدرسه، کشور، جهان و کهکشان دارند! به فرزندانمان بیاموزیم این ستونها تنها برای خنده است و باید بدانند آنها منحصربهفردترین انسان روی زمین هستند و کسی اجازه ندارد آنها را با کسی دیگر مقایسه کند؛ هیچکس، حتی کارنامه!
دانستن حقوق خود:
دانشآموزان این حق را دارند که پس از تصحیح ورقهای امتحانی، برگههای آزمونشان را بررسی و تجزیه و تحلیل کنند و اگر خطایی در جمع نمره یا شکل تصحیح وجود داشت، با ادب و احترام به معلم منتقل کنند. مشاور، معاون و مدیر مدرسه هم در همین زمینه مشتاق دیدار شما هستند!
دانستن حقوق دیگران:
بچهها باید بدانند در طول این چند ماه ما بهعنوان والدین خانه و معلمها و کادر مدرسه بهعنوان والدین مدرسه، زحمات فراوانی برای آنها کشیدهایم و بچه ها باید به ما حق بدهند تا از ضعف و قوتهایشان در آزمونهای نیمسال اول غمگین یا خوشحال شویم.