کبوترپرانی روزگار ما در مستند «در گرو عشق»

مستند «در گرو عشق» یکی از فیلم‌های حاضر در هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» است که توسط همکارمان مینا‌قاسمی‌زواره ساخته شده است. این مستند روز سوم برگزاری جشنواره روی پرده رفت و سالن شماره 4پردیس سینمایی چارسو، چهارشنبه‌شب با حضور پرشور عاشقان کبوترپرانی حال و هوایی خاص یافت؛ مردان و زنانی که از کرمانشاه، تهران، کاشان، قم، بابل، ورامین، یزد، کرج و سایر نقاط ایران به این رویداد آمده بودند.
«در گرو عشق» به کارگردانی مینا قاسمی‌زواره درباره چند شخصیت کبوترباز متفاوت است که هر کدام قصه‌ها و داستان‌های عجیبی درباره علت عشق و علاقه‌شان به کبوتر دارند. مسابقات گرو (کبوترپرانی) در عید کبوتربازها یعنی تیرماه به‌مدت یک‌ماه برگزار می‌شود و در این مستند کارگردان تلاش دارد مخاطب را با چهره جدیدی از سبک کبوتربازی مدرن آشنا کند. کفتربازی یک عشق است  و کفتربازان خودشان را عشق‌باز نام نهاده‌اند.
گروه‌های کفتربازان معمولا شهر به شهر یا طبق منطقه‌، اصالت جغرافیایی یا نام‌خانوادگی شناخته می‌شوند. ماجرای مستند «در گرو عشق» روی پشت‌بام‌های کفتربازهای معروف در تهران به نام «بام کرمانشاه»، ورامین به نام «بام خورین»، اتوبان آزادگان به نام «بام صفا»، کاشان به نام «بام ایران»، شادآباد تهران به نام«بام پایتخت» و قم به نام «بام کهک» می‌گذرد.
با وجود اینکه کفتر یا همان کبوتر در فرهنگ و سبک زندگی ایرانی جایگاه ویژه‌ای دارد و اقشاری از جامعه ایرانی با آن انس و الفتی خاص دارند، اما تابه‌حال توجه کافی و وافی به این بخش از میراث سنتی فرهنگ ایرانی نشده؛ این در حالی است که ایرانی‌ها ظرفیت‌های گسترده‌ای برای بهره‌برداری از این فرهنگ سنتی دارند و حتی درصورت حمایت‌های ویژه، علاوه بر حفاظت از این میراث ناملموس، می‌توان گردشگرانی را از سرتاسر جهان جذب کرد.
این مستند تلاش دارد که کفتربازی را به‌عنوان یک فرصت برای گردشگری و توسعه صادرات کبوتر نژاد ایرانی به جامعه نشان دهد. این فیلم قصد دارد بگوید عشق می‌تواند جنبه‌های متفاوتی داشته باشد؛ عشقی متفاوت که حتی سالن نمایش فیلم را به‌لرزه درمی‌آورد و جایگاه عکس «سینماحقیقت» را با تاج‌های گل گل‌آرایی می‌کند.