شادی در دل‌ها می‌ماند

محمدهاشم اکبریانی | روزنامه‌نگار:

سال‌هاست منوچهر توکلی را می‌شناسم. قبل از همه روح انسانی اوست که همیشه برایم قابل ستایش بوده. در بزنگاه‌هایی که نیاز داری سر می‌رسد و دست آدم را می‌گیرد. از مقاومتش در برابر آنچه قرار است به او تحمیل شود هم چیزی نمی‌گویم چون آنها که او را می‌شناسند، می‌دانند در این خصوص چه همتی دارد. توکلی قبل از انتشار روزنامه همشهری پا به این روزنامه گذاشت و در راه‌اندازی آن به‌عنوان خبرنگار سهم داشت. حالا بعد از نزدیک به 26سال او بازنشسته می‌شود. با آنکه در مدیریت قبلی مدت‌ها در دفتر مرکزی حضور نداشت اما باز هم برای روزنامه دل سوزاند. حالا که می‌رود، باید گفت روزنامه نیرویی فعال را از دست می‌دهد. کاش نمی‌رفت اما بیماری‌اش به‌گونه‌ای است که برای درمان آن باید برود. امیدواریم سلامتی‌اش را هرچه زودتر به‌دست بیاورد و دوباره همکار او شویم. او که از خبرنگاری شروع کرد و درنهایت با پست معاون سردبیر بازنشسته می‌شود، همیشه کار رسانه را به شکل حرفه‌ای دنبال کرده است. با خصایص خوب انسانی‌اش مؤسسه خیریه حمایت از بیماران کبدی را راه‌اندازی کرد و با انتشار نشریه «نیکی» در اطلاع‌رسانی به بیماران درباره موضوعات مختلف این بیماری فعالیت کرد.



خبرنگاران روزنامه همشهری از او خاطرات و یادها دارند. فعالیت او در انتخابات سال‌های مختلف یکی از آنهاست که هیچ‌گاه از پا نمی‌نشست و با تمام توان برای کاندیدای مورد نظر خود فعالیت می‌کرد. یک شب که همه خسته از کار سنگین روزهای انتخابات بودیم، آمد و گفت که خواسته‌اند برای انتخابات ویژه‌نامه منتشر کنیم. وقتی خستگی بچه‌ها را دید آستین بالا زد و هر طور بود با همکاری دو سه تن از دوستان، ویژه‌نامه را به قول خبرنگاران، بست. هیجانی که آن شب در او وجود داشت قابل نوشتن نیست اما چنان بود که انگار خستگی را از خود کیلومترها دور کرده بود. برای سلامتی‌اش دعا می‌کنیم و امیدواریم هر جا که هست، شاد و تندرست باشد.