اسم اعظم

علی مهدیان ؛ استاد حوزه و دانشگاه

هیچ‌کس نمی‌تواند کتمان کند که چنین همسویی در تقابل با رژیم صیهونیستی بین قدرت‌ها و جریان‌های منطقه بی‌سابقه است. اندیشه جذاب مودودی و سیدقطب هرچند برای ساختن ایدئولوژی جریان‌های تکفیری به‌کار آمد و درنهایت منطقه را سرگرم خود کرد و مدت مدیدی خون‌های پاک و بی‌گناهی را به زمین ریخت، اما این نقص اولا از اندیشه‌ها نبود بلکه نقص نبودن فهم راهبردی همراه با روح معنوی ناب بود که به غرب اجازه می‌داد این‌طور از مسلمین برای خود لشکر بسازند. آن روزگار سخت و تلخ برای مقاومت تمام شد. مقاومت توانست آن قدرت اسم اعظم را به قول حافظ به میدان آورد که:
«اسم اعظم بکند کار خود ‌ای دل، خوش‌باش/ که به تلبیس و حیل، دیو مسلمان نشود»
نبرد با تکفیر، یکی از دشوارترین موانع وحدت را برداشت. خیلی‌ها خیال کردند فقط یک مشت خشک‌مغز جانی به‌دست مقاومت شکست خورده‌اند، نه قصه جدی‌تر از اینها بود این اسلام آمریکایی بود که چهره‌ای شبیه یک نظام اسلامی اهل مبارزه را شکل داد درحالی‌که جانش در دست تدبیر آمریکایی و صهیونیستی بود. این دیو در صورت مسلمان آثار عجیب راهبردی داشت، واقعا می‌توانست «خاورمیانه جدید»ی بسازد. خدا رحمت کند امام روح‌الله حکیم را که اواخر عمر می‌گفت می‌بینم این غول خطرناک را و از خدا می‌خواهم در راه مبارزه با آن جان بدهم. این غول که شکارش بیش از قدرت نیاز به ایمان و بصیرت داشت شکست خورد و اگر می‌ماند می‌توانست قبل از شام و عراق، تمام ارض مقدس مستعد قیام یعنی جان مسلمین را تسخیر کند و این خطرناک بود. سر این دیو را زدن می‌فهمید یعنی چه؟
بله حالا شاگردان واقعی مودودی و سیدقطب دانا در صورت گردان‌های عزالدین القسام تلولو دیگری می‌کنند و دوباره صدای شهید شیخ احمد یاسین حکیم را می‌شنویم که «این نسل کار را تمام خواهد کرد. چون بعد از 2نسل پختگی جبهه مقاومت سر‌برآورده.»
ایران را نشناخته‌ایم. به قول رهبر عزیز و حکیم «حالا حالاها کار دارد این انقلاب با غرب». ایران به جبهه مقاومت دانش نظامی می‌دهد، مدد امنیتی می‌دهد، آری می‌دهد اما این همه ماجرا نیست، منشا قدرت اصلی مقاومت قدرت ایمان است، قدرت خروشی است که از جان می‌جوشد. دیده‌ای کنار انسان مومن و معنوی احساس می‌کنی ایمان تو هم محکم‌تر می‌شود؟ و تو چه می‌دانی حضور یک امت مومن و مقاوم و برخاسته چه خونی می‌دهد به رگ‌های همه جوانان مقاومت. این قدرت را در سیدجمال و اقبال و شریعتی و سیدقطب و که و که نمی‌بینی این فقط و فقط شاهکار امام روح‌الله است. این عمق با صلابت فاصله‌اش با همه نخبگان تاریخ از آسمان است تا زمین. این است که شاگرد شجاع و حکیم امام یعنی سیدعلی خامنه‌ای در بحبوحه بهار عربی و پیچ تاریخ، دیو به ظاهر مسلمان را می‌شناسد و به‌دست فرمانده اهل صدق و اخلاصش حاج قاسم، چشم فتنه را در می‌آورد.
امتی که سال‌ها جریان مدیران «عادی‌ساز» و «سازشکار» را در کنار همه فشارهای تحریم‌های جنایتکاران تحمل می‌کند ولی باز می‌ایستد و نمی‌شکند. و با ایستادنش به عالم نشان می‌دهد فلسفه «انتم الاعلون ان کنتم مومنین» را. این مقاومت بی‌نظیر الهام‌بخش نیست؟ وحدت خلق نمی‌کند؟
بله طوفان‌الاقصی را خود جوانان فلسطین به پا کردند، اما تردید نکنید «این صدای جمهوری اسلامی ایران است. این صدای جمهوری اسلامی ایران است.»
همه اضلاع این ضربه عصای موسی بر ابهت فرعون زیباست من اما عاشق آن سجده‌ای هستم که ساحران می‌کنند. عاشق ایمان و امیدی که در جان همه تشنگان مقابله با ظلم ایجاد می‌شود آنان که دم از سازش می‌زدند چون بی‌اعتماد بودند به وعده‌های الهی. حالا تماشا کنید این دکترین جمهوری اسلامی است برای وحدت. وحدت حقیقی زیر سایه بروز «قدرت» و ظهور «دعوت» شکل می‌گیرد، اما به شرط آنکه «بعثت» ایجاد کند در جان انسان‌ها. این «بعثت» این «انقلاب» و «قیام» جان‌ها را به هم گره می‌زند.
آنچه امروز از همسویی در مقابل غرب صهیونیستی می‌بینید ضرب‌دست آن پیر مغان است که سال‌ها پیش راه عبور از فتنه‌ها را آموخت که «به می ‌سجاده رنگین کند». این حقیقت قیام است که مثل وجود که به ماهیأت جان می‌دهد تمایزات را ذوب می‌کند و محو و نابود. حالا نوبت ماست بیایید بر «بلندی‌های جولان» بنشینیم چه جولانی و چه بلندی‌هایی، نگاه کنیم شکوه این نبرد را و عظمت این وحدت را. غزه به‌تنهایی توفان به پا می‌کند. جهاد اسلامی را ببین چه تماشایی دوش‌به‌دوش حماس داده. اینجا را نگاه کن حزب‌الله را که حتی به جنبلاط هم آموخته هم‌سویی نشان دهد و این ضربه‌اش به رژیم صهیونیستی کمتر از موشک‌های هدایت‌شونده نیست. سوریه را ببین چه راحت از آسمانش راکت‌ها به خاک رژیم صهیونیستی می‌خورد. قطر را عربستان را افغانستان و پاکستان را جریان‌های مختلف اسلامی را ببینید. فرماندهان مقاومت عراق را که رفته‌اند وسط میدان جنگ و حالا کل دنیا منتظرند بشنوند سخنان رهبر ایران را، مدت‌هاست همه یقین کرده‌اند او هر چه می‌گوید همان می‌شود:«منتظر شکست‌های سخت‌تری باشید». او خمینی دیگری است.