فخر پایتخت

شیخ صدوق یکی از عالمان بزرگ دوره آل بویه بود که طی قرون سوم و چهارم هجری شمسی در منطقه ابن‌بابویه زندگی می‌کرد و در همین محل دفن شد. او نویسنده کتاب «مَن لایحضُرُه اَلفَقیه»، یکی از 4 کتاب اول شیعیان و کتاب «عیون اخبار الرضا» است.
نقل است که مقبره شیخ صدوق در سیل ویرانگر تهران در دوره فتحعلی‌شاه به کلی از بین می‌رود. در همان برهه چند نفر از عالمان شیعه ‌به منطقه ری می‌روند و بعد از کشف پیکر شیخ صدوق و دست‌نوشته‌های منتسب به او دوباره این عالم بزرگ را در همان محل قبلی دفن می‌کنند و به دستور فتحعلی‌شاه مقبره نسبتاً باشکوهی برایش می‌سازند. با این حساب عمر مقبره شیخ صدوق که از مفاخر فقه شیعه به شمار می‌رود، نزدیک به 1100سال برآورد می‌شود و قدیمی‌ترین بقعه تاریخی تهران به شمار می‌رود.