آقای رئیس گریه نکنید جواب بدهید
محسن محمود صفری
اتفاقات عجیب و غریب در هانگژو کم ندیدم اما عجیب‌تر از همه حضور پرتعداد رؤسای فدراسیون‌های ورزشی در محل برگزاری بازی‌های آسیایی بود. رؤسایی که فدراسیون‌هایشان ناکام مطلق بودند، در هانگژو چه کار می‌کردند یا راحت‌تر بگوییم چه‌کرده بودند که باید همراه تیمشان راهی بازی‌ها می‌شدند؟ حضور آنها در چین چه کمکی به کاروان کرد؟ بسیاری از این افراد مدام بین این سالن و آن سالن در حال رفت‌وآمد بودند و در کنار وزیر و سرپرست کاروان عرض‌اندام می‌کردند. باور می‌کنید؛ آنها در تهران قول مدال داده بودند ولی در عمل از رشته‌هایی که این مدیران مدیریت‌شان می‌کردند، هیچ‌چیز گیر کاروان ورزشی ایران نیامد! آنها ژست قهرمان هم گرفته بودند و البته بعضی‌هایشان ماجرا را درام هم کردند.
حتما شما هم فیلمشان را دیده‌اید؛ فیلم گریه‌کردن بعضی از همین رؤسای فدراسیون‌ها را می‌‌‌گویم. ما هم فیلمشان را دیدیم و انگار داشتند گریه می‌کردند. البته دستشان روی چشمانشان بود و دروغ نگوییم، اشکی مشخص نبود. نمی‌دانم ولی حتما می‌خواستند نشان دهند چقدر از نتیجه‌نگرفتن ورزشکاران‌شان ناراحت هستند! فقط یک سؤال؛ آیا این اشک‌ها در جدول رده‌بندی مدال‌ها محاسبه می‌شود؟
تقریبا همه رؤسای فدراسیون‌ها در هانگژو حضور داشتند؛ حضوری که بسیار قابل‌تأمل و البته پررنگ بود و ان‌شاءالله مثمرثمر هم بوده باشد! بازی‌ها به خط پایان رسید و چند مسئله همچنان لاینحل مانده است؛ اینکه این رؤسا اصلا برای حل‌کردن کدام مسئله و رساندن چه کمکی به محل بازی‌ها آمده بودند؟ مثلا مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال به هانگژو آمد و بلافاصله 3بازیکن تیم امید به اردوی پرسپولیس رفتند و تیم امید در نمایشی ناامیدکننده مقابل هنگ‌کنگ مغلوب شد. یادش به‌خیر، وقتی خبرنگار عراقی در دهکده خبرنگاران نتیجه بازی ایران و هنگ‌کنگ را پرسید و به او گفتیم که شاگردان عنایتی چه کرده‌اند، چندبار تکرار کرد really(واقعا؟) و ما هربار سرمان را پایین انداختیم. ممنون آقای تاج، جایتان حسابی پیشمان خالی بود.
و اما بعد... آقای شعبانی‌بهار، رئیس فدراسیون تیروکمان پس از ناکامی ورزشکارانش چند قطره اشک جلوی دوربین ریخت. فقط مشخص نشد مدال‌هایی که او قولش را داده و کاروان رویش حساب کرده بود، چه شد. راستی ایشان خطاب به خبرنگاران گفته بودند فقط یک‌بار صحبت می‌کنند و رسانه‌های مکتوب و تصویری موظفند با هم گفت‌وگویشان را ضبط و ثبت کنند. آقا شما مصاحبه هم نکنید عملکردتان را مردم دیده‌اند و خودشان قضاوت می‌کنند. خدا قوت!
راستی یک رئیس فدراسیون هم بود که می‌گفت مدال‌هایمان دورقمی می‌شود! می‌شود یک آماری از مدال‌آوری فدراسیون‌تان ارائه بدهید. قول طلا ندادید، آن قولی هم که دادید نشد. تکلیف چیست؟
مهدی گودرزی، رئیس سابق فدراسیون سه‌گانه (بله؛ درست خواندید رئیس سابق! البته ایشان عضو هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک هم هستند) حضور پررنگی در هانگژو داشتند؛ حضور در مراسم خداحافظی احسان حدادی و تماشای بازی فوتبال. ایشان به‌عنوان سرپرست تیم امید هم معرفی شده بود ولی نکته اینجاست؛ تیم امید باخت و برگشت ولی آقای گودرزی نه، ماند و از مسابقات لذت برد.
اگر متن را نخواندید مهم نیست همین یک خط باقیمانده را بخوانید کفایت می‌کند: «المپیک پاریس یک‌سال دیگر برگزار می‌شود، ای‌کاش هانگژو عبرتی باشد جلوی چشمانمان.»
در همینه زمینه :
