روز واقعه

حسین کاظم‌زاده-تحلیلگر مسائل منطقه

آیا روز موعود فرا رسیده است؟ همان وعده‌ای که رهبر معظم انقلاب در سال94 نسبت به آینده اسرائیل دادند: «رژیم صهیونیستی ۲۵سال آینده را نخواهد دید.» این جمله کوبنده تاریخ انقضای اسرائیل را مشخص کرد اما گویا روند تحولات جهانی و منطقه به‌صورتی پیش رفته است که این تاریخ بناست زودتر رقم بخورد. دیروز ساعت 6:30صبح، آغاز عملیات طوفان‌الاقصی و حمله گسترده سایبری علیه سامانه گنبدآهنین شکل گرفت و بزرگ‌ترین حمله موشکی و زمینی و امنیتی به اسرائیل بعد از سال2008 رقم خورد. اصابت بیش از 5هزار موشک و ورود سربازان تکاور نیروی مقاومت غزه به شهرک‌های اسرائیلی که به جرأت می‌توان آن را بی‌نظیر دانست. می‌توان این حادثه مهم را از 2سو تحلیل کرد؛ یکی تقویت جبهه مقاومت در منطقه و سوی دیگر آن، تضعیف جدی رژیم صهیونیستی.
تضعیف اسرائیل را می‌توان در این محورها به عیان دید:

1- تزلزل سیاسی
در یک سال گذشته انگاره فروپاشی رژیم صهیونیستی، تبدیل به شعارهای سیاسی در رقابت‌های انتخاباتی شده!
اقداماتی که در دولت جدید منجر به واکنش بی‌سابقه سازمان ملل و شورای امنیت نسبت به رژیم صهیونیستی شده و علیه حضور بن گویر، وزیر امنیت اسرائیل در مسجدالاقصی، اعلام رأی کرده است. آمریکا، انگلیس و فرانسه برای نخستین‌بار علیه اسرائیل رأی داده‌اند. شکل‌گیری دوقطبی‌های روشن در دولت با قوای دیگر نشانی دیگر از این تزلزل است. این اختلاف به مقداری شدید شده است که طی 4سال 4نخست‌وزیر عوض شده است. این دوقطبی که سرریز آن به جامعه هم رسیده است به تظاهرات‌های صدهاهزارنفری رسیده که هفته‌هاست در تل‌آویو و شهرهای دیگر شکل گرفته‌اند. علاوه‌بر این تظاهرات در اسرائیل، در کشورهای دیگر نیز این موج نفرت در افکار عمومی نسبت به این رژیم جعلی روزافزون است. دیگر این اعتراضات اختصاص به کشورهای اسلامی ندارد؛ در خود آمریکا هم به‌عنوان جدی‌ترین و ایدئولوژیک‌ترین حامی اسرائیل، اعتراضات مدنی جدی شکل گرفته است. رئیس پیشین موساد که شهیدفخری‌زاده را ترور کرد و رسوایی اخلاقی‌اش هم با مهماندار هواپیما غائله‌ای به پا نمود، در نظام سیاسی اسرائیل منفور شده است. اسموتریچ، وزیر دارایی اسرائیل نیز مصاحبه‌ای دارد که در آن می‌گوید «اسحاق رابین را سازمان امنیت اسرائیل کشته است!»

2- قدرت بازدارندگی
اینکه در عملیات طوفان‌الاقصی، سامانه گنبدآهنین از کار می‌افتد را باید جدی گرفت. بِن‌ گوریون یکی از مؤسسان اصلی رژیم صهیونیستی و نخست‌وزیر این رژیم هشدار داده بود که هر وقت قدرت بازدارندگی ما به پایان برسد، رژیم ما مضمحل خواهد شد. دیگر دوران اسرائیلی که می‌تواند در 6روز مقابل همه دنیای عرب بایستد تمام‌ شده است.

3- شکاف در جامعه
ما امروز در اسرائیل شاهد مهاجرت معکوس هستیم. در سال2022 از 56هزار مهاجر حدود 24هزار نفرشان برگشتند. آمار افرادی که تا امروز از اسرائیل مهاجرت کرده‌اند به رقم 2میلیون نفر رسیده است. یکی از جدی‌ترین دلایل مهاجرت هم طبق آمارهای رسمی، شکاف طبقاتی اعلام شده است. از حدود 9میلیون ساکن سرزمین‌های اشغالی، حدود 2میلیون و 600هزار نفر زیر خط فقر زندگی می‌کنند. این آمار وحشتناک در حالی‌ است که اسرائیل نه تحریم شده و نه قطعنامه بین‌المللی علیه آن کشور تصویب می‌شود. در عین ‌حال هرساله صدهاهزار یهودی در اقصی نقاط دنیا به آن کمک مالی نیز می‌کنند و آمریکا نیز دست‌کم سالی 3 الی 4میلیارد دلار کمک بلاعوض به صهیونیست‌ها دارد.

4- معضل بی‌هویتی
مسئله دیگر، معضل بی‌هویتی و جعلی بودن هویت این رژیم است که به‌ مرور بعد از 70سال تعارضاتش را نمایان می‌کند. تاریخی که با افسانه هولوکاست درست‌ شده و در سال1948 تبدیل به دولت جعلی شده است، ظرفیت ملت‌سازی و اتقان تاریخی ندارد. در مقابل، در جبهه مقاومت، روزبه‌روز شاهد پیشرفت‌های روشن و قابل دیدن هستیم؛ اصلی‌ترین عامل پیشرفت‌های این جبهه هم، ایمان و ایستادگی است؛ حاصل این ایمان در وجود جوانان این جبهه است. عده‌ای در برابر این گفتمان که کارآمدی خود را در عمل نشان داده است، تأکید بیشتر را روی دیپلماسی با عنصر تعیین‌کننده این مبارزه یعنی آمریکا دارند؛ همان جریانی که با ادبیات میدان و دیپلماسی بنا داشتند عملا جبهه مقاومت را از اصلی‌ترین سلاح خود جدا کنند.
جاویدالاثر احمد متوسلیان در یکی از آخرین سخنرانی‌های خود به این عامل پیروزی جبهه مقاومت اشاره کرده‌ است: «روزی را نزدیک خواهیم کرد که اسرائیل چنان بترسد و در فکر این باشد که مبادا از لوله سلاح‌مان به جای گلوله، پاسدار بیرون بیاید. باشد که ما شبانگاهان بر سرشان بریزیم؛ همچون عقابان تیزپروازی که شب و روز برایشان معنا ندارد. باشد آنجایی به هم برسیم که با گرفتن هزاران اسیر از صهیونیست‌ها به جهانیان ثابت کنیم که ما با اتکا به سلاح ایمان‌مان می‌جنگیم، نه به اتکای هواپیما یا موشک‌های سام یا تانک، توپ و آتش جنگ‌افزارهای مادی‌مان... ان‌شاءالله». این ایمان است که به سلاح در دست سربازان مقاومت معنا می‌بخشد و قدرت می‌دهد؛ تمام پیشرفت‌های نظامی و سیاسی به مدد این ایمان و ایستادگی است که شکل می‌گیرد. رهبر معظم انقلاب سیر این ترقی و پیشرفت در میان فلسطینیان را توضیح می‌دهند؛ «قدرت گروه‌های فلسطینی در مقایسه با گذشته نمی‌شود گفت چندبرابر، [بلکه] شاید ده‌ها برابر شده. یک گزارشی به ما رسید که فلسطینی‌ها در سرزمین‌های اشغالی، در یک ۲۴ساعت، ۲۷عملیات انجام دادند؛ در همه جای فلسطین؛ در قدس، در سرزمین‌های کرانه غربی، در سرزمین‌های۴۸، در همه‌جا فعالیت می‌کنند. آن فلسطین اسلو - که یادتان هست که یاسر عرفات و دیگران در قرارداد اسلو چه افتضاحی برای فلسطین درست کردند - رسیده به عرین‌الاُسود، فلسطینِ «اُسود»، [یعنی] شیرها! اینقدر تفاوت پیدا کرده. حرکت فلسطینی‌ها این‌[جوری] است... جبهه مقاومت بحمدالله رو به قدرت است.»‌ راهبرد مسلح کردن کرانه باختری مثل غزه که چند سال قبل توسط رهبر معظم انقلاب، مطرح شد در همین چارچوب معنا و دنبال می‌شود.
یکی از نمودهای جدی این پیشرفت را می‌توان در رشد وحدت و اتحاد در میان دنیای اسلام و جبهه مقاومت مشاهده کرد؛ جمله‌ای که محمد ضیف، رهبر نظامی حماس دیروز بیان کرد همان راهبردی بود که سال‌ها توسط رهبر معظم انقلاب به‌عنوان کلیدی‌ترین سلاح جبهه مقاومت مطرح می‌شد: «ای برادران ما در مقاومت اسلامی در لبنان، سوریه، عراق و ایران، امروز روزی است که جبهه‌ها و پرچم‌ها متحد می‌شوند.»