پایان کیمیاگری

«پایان کیمیاگری» نوشته «مروین کینگ» را افشین خاکباز به فارسی برگردانده و به تازگی از سوی نشر نو منتشر شده است. انقلاب صنعتی، عصرِ کاپیتالیستی امروزین را پی افکند. با وجود این، شکوفایی ابداعات تکنولوژیک طی آن دورانِ پویا متکی بود بر پذیرش گسترده 2 ایده بسیار قدیمی‌تر: خلق پول کاغذی و ایجاد بانک برای صدور اعتبار. هردو ایده در بنیادِ خود انقلابی هستند و کم و‌ بیش جادویی. کاغذ معمولی به ارزشمندی طلا شد و سپرده‌های کوتاه‌مدت امن تبدیل شدند به وام‌های بلندمدت پرخطر. بنا به استدلال مروین کینگ، این همان کیمیاگری مالی‌ است: خلق قدرت‌های مالی شگرف که از قواعد واقعیت و عقل سلیم عدول می‌کنند. ایمان به این قدرت‌ها مزایای عظیم داشته، اما موجد رشته‌ای بی‌پایان از فجایع اقتصادی نیز بوده است. قابلیت‌های این ایده‌ها را چگونه می‌توان با ضعف‌های ذاتی‌شان سازش داد؟ مروین کینگ بر تجربه بی‌بدیلش تکیه می‌کند تا تفاسیری تازه از این نیروهای اقتصادی عرضه کند و مسیر آینده اقتصاد جهانی را نشان دهد. مروین کینگ (متولد ۱۹۴۸) اقتصاددان انگلیسی و استاد مدرسه اقتصاد لندن است. از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۳ (ازجمله در اوج بحران مالی سال‌های ۲۰۰۸-۲۰۰۷) رئیس بانک انگلیس بود. نیل فرگوسن درباره این کتاب گفته است: «من کلی کتاب درباره بحران مالی سال‌های ۲۰۰۸-۲۰۰۷ خوانده‌ام. این، هوشمندانه‌ترینشان است؛ پر از ایده‌های جدید.   نشر نو «پایان کیمیاگری» را در 457صفحه، به بهای 350هزار تومان منتشر کرده است.