لیگی به رنگ خشم!

عصبانیت عبدالله ویسی در جریان نبرد با نساجی، نه‌تنها کمکی به نفت نکرد، بلکه روح و روان بازیکنان تیم خودی را به هم ریخت. آبادانی‌ها قبل از اخراج ویسی با 2‌کارت زرد، هنوز شانس زیادی برای بازگشت به بازی داشتند اما بعد از آن، 2‌گل دیگر هم دریافت کردند و بازی را کاملا از دست دادند. این یک مثال دقیق از کاری است که اعتراض مدام به داور با تیم خودی می‌کند. مربیانی که دائما مشغول حرف‌‌زدن با داور مسابقه هستند و بیشتر از توصیه فنی به مهره‌های تیم، در حال سرزنش داورها دیده می‌شوند، در نهایت تهدید بزرگی علیه تیم خودشان به‌وجود می‌آورند.
 در همین 4‌هفته اول لیگ برتر، بارانی از کارت‌های قرمز در تابستان فوتبال ایران باریده است. مهدی رحمتی نخستین چهره اخراجی فصل جدید لیگ برتر بود. در همان هفته اول، سجاد شهباززاده، نیلسون جونیور و صفا هادی هم زمین مسابقه را به‌دلیل دریافت کارت قرمز ترک کردند. در دومین هفته از لیگ برتر، ماجراهای عجیب فولاد آره‌نا پیش آمد و سینا شاه‌عباسی هم از فولاد اخراج شد. همان هفته محمود مطلق‌زاده نیز استقلال خوزستان را 10‌نفره کرد. در سومین هفته لیگ برتر، فرشاد احمدزاده و حسین شنانی از سپاهان و نفت اخراج شدند. بازی آلومینیوم و هوادار هم با وجود اخراجی نداشتن، بسیار جنجالی از کار درآمد. ساسان انصاری هم از ترکیب فولاد اخراج شد و علیرضا منصوریان یک روز بعد از دریافت کارت قرمز مقابل ملوان، از مدیران باشگاه هم کارت قرمز گرفت! این روند در چند مسابقه اول هفته چهارم نیز با اخراج 2‌مربی و یک بازیکن ادامه داشت. این‌بار نوبت دانشگر، ویسی و پورموسوی بود که ناچار به ترک زمین شوند.
12کارت قرمز در همین شروع فصل، اصلا آمار خوبی به‌نظر نمی‌رسد؛ یعنی لیگ برتر هر هفته به‌طور متوسط از بین بازیکنان و مربیان 3‌اخراجی دارد. به‌نظر می‌رسد چنین آماری، باید همه ارکان فوتبال ایران را در یک نگرانی عمیق فرو ببرد.