«پسر دلفینی» تکنیک جهانی، مضمون ایرانی

«پسر دلفینی» انیمیشنی سینمایی به کارگردانی و نویسندگی محمد خیراندیش و تهیه‌کنندگی محمدامین همدانی است که سال گذشته اکران موفقی را پشت سر گذاشت. تکنیک جهانی، فضای شاد، استفاده مناسب از عنصر تخیل به همراه بهره هوشمندانه از رنگ، موسیقی و ترانه که همگی در خدمت روایت داستانی جذاب برای مخاطب کودک قرار گرفته‌اند. «پسر دلفینی» ساخته شده در سال۱۳۹۹ و اکران شده در ۱۴۰۱ پدیده سینمای انیمیشن این سال‌های ایران است. در این سال‌ها هیچ فیلمی به اندازه «پسر دلفینی» با بچه‌ها ارتباط برقرار نکرده است؛ بچه‌هایی که با حافظه ذهنی آکنده از انیمیشن‌های روز دنیا، این بار با محصولی مواجه می‌شوند که چیزی از نمونه‌های جهانی کم ندارد. شاهد مثال تکنیک جهانی «پسر دلفینی» هم موفقیتش در اکران‌های بین‌المللی است. فیلم بر مبنای الگوی آشنای سفر قهرمان حرکت و مخاطب را با خود همراه می‌کند. فضای فانتزی فیلم ضیافتی از رنگ، نور، موسیقی و تصویر‌سازی‌ منطبق با استانداردهای جهانی می‌سازد و نتیجه‌اش انیمیشنی ایرانی برای مخاطب جهانی است؛ ماجرای نوزادی بازمانده از سقوط هواپیمایی در دریا که یک دلفین کوچک و مادرش او را پیدا و بزرگ می‌کنند. نوزاد یا همان «پسر دلفینی» بعد از بزرگ شدن، وقتی متوجه می‌شود انسان است، به جست‌وجوی والدینش می‌پردازد.