آرامش سوغات اصفهان
آنچه از بازی پرماجرای سپاهان و پرسپولیس برجای ماند
بهروز رسایلی- روزنامهنگار
خیلی کم پیش میآید که بازی پرسپولیس و سپاهان جذاب از آب در نیاید. اغلب تقابلهای 2تیم که به الکلاسیکوی ایران شهرت یافته است، تماشایی و پرحادثه از آب در آمده و مصاف یکهشتم نهایی جام حذفی هم از این قاعده مستثنی نبود. این بازی را پرسپولیس با نتیجه 4 بر 2 به سود خودش به پایان برد تا سپاهان ژوزه مورایس، یکی از 2جام فصل را از دست بدهد. از این بازی اما نکاتی چند به جا مانده که بازخوانی آنها خالی از لطف نیست.
پرسپولیس؛ برنده سپاهان- زنیت
بعد از آن همه اعتراض و گلایه یحیی گلمحمدی و باشگاه پرسپولیس نسبت به تعویق مسابقه حذفی با سپاهان بهخاطر رویارویی این تیم با زنیت، کمتر کسی میتوانست تصور کند انجام آن مسابقه دوستانه عجیب به سود سرخپوشان تمام شود. در عمل اما این اتفاق رخ داد. سپاهان زمانی به پرسپولیس رسید که در بهترین فرم فنی ممکن به سر میبرد. این تیم با 6 پیروزی پیاپی، جایگاه خودش را در صدر جدول لیگ برتر تثبیت کرده بود و اینطور بهنظر میرسید که در برابر سرخپوشان دست بالا را خواهد داشت. بازی با زنیت اما به نوعی ترمز طلاییپوشان را کشید و تمرکز آنها را به هم زد. این مسابقه در بد زمانی برگزار شد و اگرچه مورایس سعی کرد با استفاده از نفرات ذخیره به نوعی مانع از اتلاف انرژی تیمش شود، اما در عمل اتفاق دیگری رخ داد. شاید اگر یحیی میدانست این پرانتز کذایی قرار است نظم سپاهان را به هم بریزد، آن همه داد و قال راهنمیانداخت!
این تیم کجا بود؟
نمایشهای چند هفته اخیر پرسپولیس حسابی صدای هواداران و منتقدان را درآورده بود. کم نبود تعداد کسانی که میگفتند یحیی گلمحمدی از نظر فنی به آخر خط رسیده و دیگر چیزی برای اضافهکردن به تیم ندارد. با این حال تیمی که در برابر هوادار «اسفبار» ظاهر شده بود، ناگهان در قالبی متفاوت از همه بینندگان دلبری کرد. پرسپولیس در اصفهان از هر نظر شایسته برتری بود و حتی ژوزه مورایس، سرمربی طلاییپوشان هم به این مسئله اعتراف کرد. قرمزها در اصفهان جسور و بیباک بازی کردند و حتی فرصتهای زیادی برای ارتقای نتیجه بازی داشتند که از دست رفت. اگر پرسپولیس 70درصد از کیفیت بازی با اصفهان را در بقیه مسابقات لیگ نشان بدهد، بیگمان شانس اول کسب عنوان قهرمانی خواهد بود.
جنجال تکراری
5گل از 6گل مسابقه اصفهان را پرسپولیسیها به ثمر رساندند. غیر از 4گل خودشان، سرخها یکبار هم با اشتباه دانیال اسماعیلیفرد دروازه خودی را گشودند. به این ترتیب تنها گل به ثمر رسیده از سوی سپاهانیها در این مسابقه، همانی بود که فرشاد احمدزاده زد و همان هم کلی جدل در پی داشت. برخی تصاویر نشان میدهد این گل آفساید بوده و کمکداور باید پرچم میزد، اما موضوع فقط همین نیست. احمدزاده در حالی دروازه سرخپوشان را باز کرد که یکی از بازیکنان حریف روی زمین افتاده بود. در این قبیل مواقع رسم است که برای رعایت بازی جوانمردانه توپ را بیرون میزنند، اما سپاهانیها چنین کاری انجام ندادند. آنها چند هفته پیش هم در مقابل گلگهر و در شرایط مشابه توپ را بیرون نزدند تا گلشان حسابی جنجالساز شود. رامین رضاییان آن زمان گفته بود بازیکنان سپاهان اعتقادی به بیرونزدن توپ در این شرایط ندارند، مگر اینکه داور سوت بزند. درست یا غلط، آنها در برابر پرسپولیس هم به همین عقیده عمل کردند!
و البته آقای دانشگر
بازی اصفهان نکته زیاد داشت، اما نمیشود از شادی گل عجیب و بحثبرانگیز محمد دانشگر چشمپوشی کرد. این بازیکن پرحاشیه، بعد از گل بهخودی دانیال اسماعیلیفرد طوری خوشحالی کرد که حالا حسابی محل بحث شده است. او قبلا هم از این داستانها داشته؛ ازجمله پس از پایان یکی از دربیهای اخیر تهران. غیر از زنندهبودن نوع شادی دانشگر، نکته اینجاست که این گل را اسماعیلیفرد به اشتباه وارد دروازه تیم خودشان کرده بود؛ بنابراین معلوم نیست اگر خود دانشگر گل میزد قرار بود چه کار کند. بهنظر میرسد خدا به همه بینندگان رحم کرده است!