فعالیت 3 مرکز رفاه کودک و خانواده در استان
تحقیقات نشان میدهند سپردن کودکان بالای 3 سال به مراکز رفاه و مهدهای کودک میتواند در رشد آنها موثر باشد
معصومه زارعزاده| یزد - خبرنگار:
والدین پرمشغله امروزی، آرزوهای زیادی برای فرزندان خود در ذهن میپرورانند و علاوه بر رشد جسمی، پیشرفت و مراقبت از آنها، توجه زیادی نیز به رفاه و آسایش آنها دارند. با این وجود، مشکلات اقتصادی امروزه نهتنها مردان خانواده، بلکه بسیاری از زنان را به کار در بیرون از خانه وادار کرده است، به طوری که گاهی کمتر امکان رسیدگی به امور خانه و فرزندان را دارند.
بهزیستی برای برخی خانوادههای شاغل که امکان مراقبت تماموقت از کودک خود (بهویژه کمتر از 6 سال) را ندارند یا سیستم مراقبتی سنتی از این فرزندان در دسترس نیست، مراکزی با عنوان مراکز رفاه کودک و خانواده ایجاد کرده است.
این مراکز تحت نظارت مربیان آموزشدیده، کودکان این قبیل خانوادهها را در محیطی کودکانه و آموزشی، برای استفاده بهینه از اوقات فراغتشان، نگهداری میکنند.
فعالیت 3 مرکز رفاه کودک و خانواده
کارشناس مسئول امور کودکان و نوجوانان اداره کل بهزیستی استان با اشاره به اینکه 3 مرکز رفاه کودک و خانواده در استان فعال هستند، میگوید: البته این طرح در استان به صورت آزمایشی اجرایی شد و اولین مرکز آن در بهمن 95 آغاز به کار کرد. 2 مرکز دیگر نیز در اواخر سال 96 راهاندازی شد.
«مرضیه یگانگی» با بیان اینکه یک مرکز پسرانه دیگر نیز در استان در حال راهاندازی است، میافزاید: در این مراکز فعال برای شیفت صبح، کودکان زیر 6 سال و برای شیفت عصر، کودکان دختر بالای 6 سال پذیرش میشوند.
به گفته وی در حال حاضر 167 دختر زیر 6 سال در 3 مرکز رفاه کودک و خانواده استان پذیرش شدهاند.
وی، با اعلام آمادگی بهزیستی برای راهاندازی مرکز کودک و خانواده در شهرستانهای استان، در صورت داشتن متقاضی، تاکید میکند: البته ساختمان این مراکز دارای اهمیت ویژهای به لحاظ فیزیکی هستند؛ به طوری که ترجیحاً باید 2 طبقه باشد تا بتوان به سادگی هم به کودکان زیر 6 سال و هم به کودکان بالای 6 سال به طور مجزا خدمات ارائه کرد. یگانگی به تفاوت عملکرد این قبیل مراکز با مهدهای کودک از نظر تیپ و گروه سنی کودکان اشاره و تصریح میکند: در مهدهای کودک فقط کودکان زیر 6 سال پذیرش میشوند، ولی در این مراکز حتی کودکان بالای 6 سال هم نگهداری میشوند.
وی با بیان اینکه جلوگیری از آسیب دیدن کودکان دارای والدین کارمند از اهداف مهم راهاندازی این مراکز است، اظهار میکند: تمام تلاش این مراکز جلوگیری از تنها ماندن این قبیل کودکان در خانه و برقراری امکان بهرهمندی آنها از برنامههای مرکز است، به طوری که در ساعاتی که والدین مشغول فعالیت هستند، کودکان آنها میتوانند از خدمات این مراکز بهرهمند شوند.
وی ادامه میدهد: بخشی از فعالیتهای این مراکز کمک به خانوادهها در انجام فعالیتهای روزانه کودکان مانند نظارت بر انجام تکالیف مدرسه، شرکت در کلاسهای ورزشی و هنری در مرکز یا بیرون از مرکز است.
وی تفاوت دیگر این مراکز را با مهدهای کودک در ساعات کاری آنها بیان میکند و میگوید: در پروانه فعالیت مهدهای کودک، ساعت کاری نیمهوقت یا تماموقت یا شبانهروزی قید میشود، ولیکن مراکز رفاه میتوانند به صورت ساعتی، نیمهوقت و تماموقت فعالیت کنند. این کارشناس مسئول اضافه میکند: به عبارتی پذیرش ساعتی هم برای این مراکز در نظر گرفته شده تا کودک در ساعات حضور نداشتن والدین بتواند به صورت ساعتی از خدمات مرکز بهرهمند شود که البته به همان میزان هم شهریه دریافت میشود.
مراکزی مفید برای خانوادههای تکفرزند
یک کارشناس ارشد روانشناسی میگوید: تحقیقات انجامشده ثابت کرده حضور کودکان بالای سه سال در مهدها در رشد آنها تاثیرگذار است؛ بنابراین به مادرانی که شاغل نیستند و حتی تا قبل از سنین مدرسه میتوانند از فرزندشان نگهداری کنند، توصیه میشود فرزند خود را در ساعاتی از روز به مهدکودک بسپارند تا کودک برخی مهارتها را در محیط اجتماعی بیاموزد.
«محبوبه وفاییان» اظهار میکند: برای خانوادههای تکفرزند یا کودکانی که تفاوت سنی زیادی با خواهر و برادرهای خود دارند، مراکز رفاه کودک و خانواده که مراکزی شبیه مهدکودک با گستردگی عمل بیشتری هستند، بسیار مفید هستند؛ چرا که این کودکان در ساعات اشتغال والدین و فعالیت فرزندان دیگر خانواده، گاهی یا بهتنهایی در خانه به سر میبرند و یا در کنار خواهر و برادرانی با ردههای سنی متفاوت هستند.
جلوگیری از خدشه به جایگاه عاطفی والدین درمراکز رفاه
یک کارشناس ارشد روانشناسی تاکید میکند: به هیچ عنوان، مراکز رفاه خانواده و کودک نباید جایگاه عاطفی والدین را خدشهدار کنند؛ بنابراین به والدینی که به دلیل اشتغال زیاد، فرزندشان را به مهدکودک یا مراکز رفاه میسپارند، پیشنهاد میشود حتماً ساعاتی را در کنار فرزند خود باشند و اوقاتی هر چند کوتاه را به کیفیسازی روابط خود با فرزندشان اختصاص دهند و از طریق گفتوگو با فرزندان و انجام برنامههای مشترک، اوقات خوبی را با فرزندشان سپری کنند.
«محبوبه وفاییان» میافزاید: تفاوت محیط خانواده و مراکز رفاه کودک و خانواده در این است که کودکان در خانواده شاهد روابط بین والدین هستند، در حالی که در این مراکز روابط فقط بین کودکان و کادر ادارهکننده است.
به گفته وی، کودک در خانه میتواند الگوی ارتباطی والدین را شاهد باشد که مبتنی بر صمیمیت، رفاقت، محبت و همدلی است و میتواند به ایجاد امنیت خاطر و رشد سلامت شخصیتیشان کمک کند.