سید حسین حسینی
امان از آن پالس منفی
پس از شکست سنگین برابر تیم ملی انگلستان، کارلوس کیروش در معرض انتقادات بسیار زیادی قرار گرفته که طبعا بخش زیادی از آنها حق اوست. خودش البته هنوز از ترکیب ابتدایی تیمش دفاع میکند و سبک بازی ملیپوشان با تنها 20درصد مالکیت توپ و مجموعا 130پاس را «شجاعانه» میخواند، اما بعید بهنظر میرسد ناظران با او همداستان باشند. اینها البته مسائل فنی است و در جای خودش باید بحث شود، اما شاید بتوان گفت یکی از بدترین حرکات کیروش در این دیدار، مربوط به یک واکنش غیرفنی از او میشد. از لحظهای صحبت میکنیم که محرز شد علیرضا بیرانوند قادر به ادامه بازی نیست و باید تعویض شود. در این زمان کیروش از شدت اندوه و ترس، 2دستی روی سرش زد و تصویری ساخت که کارگردان تلویزیونی نتوانست از آن چشم بپوشد.
حقیقت آن است که این رفتار کیروش، بدترین پیام ممکن را به ملیپوشان داخل زمین منتقل کرد. وقتی سرمربی تیم چنین جلوهای از هراس و تسلیم نشان میدهد، طبیعی است که بازیکن هم نگرانتر شود و تمرکزش را از دست بدهد. کاری که مربی پرتغالی در این لحظه انجام داد، تقریبا در دنیای حرفهای فوتبال نایاب است. مربیان سعی میکنند حتی با وقوع بدترین اتفاقات، همچون آسیبدیدگی یا اخراج زودهنگام بازیکنان کلیدی خود هم قافیه را نبازند و ظاهر خونسرد و آرام خود را حفظ کنند. کیروش اما به شکل ناخودآگاه کار دیگری انجام داد و تیمش را بیش از پیش به هم ریخت. بدتر از همه اینکه در همان لحظات حسین حسینی بهعنوان گلر ذخیره در کنار او ایستاده بود و قصد داشت وارد زمین شود. بهنظر شما حسینی با دیدن این واکنش کیروش چه احساسی پیدا کرد؟ اعتماد به نفس او بیشتر شد یا کاهش یافت؟ جوابش روشن بهنظر میرسد. کیروش در یکی از آخرین روزهای عمر طولانی سرمربیگریاش بیش از حد ناامیدکننده ظاهر شد.