تداوم معضلات محله هرندی
با وجود تغییر کاربری بیغولههای محله هرندی، آتشی که معتادان به زندگی مردم انداختند هنوز برپاست. این محله که به گفته اهالی، محل زندگی معتادهاست با آسیبهای اجتماعی و مشکلات فراوانی دست به گریبان است که بهنظر میرسد کماکان ادامه داشته باشد.
لیلا ارشد- مددکار اجتماعی و موسس خانه خورشید- درخصوص اتفاقات و آسیبهای محله هرندی به ایسنا گفت: «حل معضل منطقه هرندی از توان نهادی مانند شهرداری( به تنهایی) خارج است و باید تمامی سازمانها و دستگاههای ذیربط براساس وظایف و مسئولیتهای قانونی خود برای رفع معضلات این منطقه گام بردارند. اگر قرار باشد شهرداری به تنهایی متولی رسیدگی به آسیبهای منطقه هرندی شود براساس مصاحبههای مسئولان این نهاد با رسانهها، موظف است فضایی را برای نگهداری از معتادان منطقه فراهم کند».
ارشد ضمن اشاره به تجربه خود در منطقه هرندی، بزرگترین مشکل مردم این محله را در سالهای اخیر «احساس عدمامنیت» دانست و گفت: « زمانی که تصمیم گرفته شد معتادان از پارکهای مختلف سطح شهر تهران جمعآوری و به بوستان هرندی منتقل شوند، شاهد بودیم که مسائلی چون سردی هوا، نبود امکانات بهداشتی و... باعث شد شهرداری یا برخی از «انجی او»ها امکاناتی برای آنها ایجاد کنند».
این مددکار اجتماعی تصریح کرد: «در چنین شرایطی با ارائه خدمات متفاوت از سوی دیآیسیها (مراکز کاهش آسیب) راهاندازی حمام و توالت توسط شهرداری و توزیع غذا توسط برخی گروهها، هرچند با سختیهای بسیار زیاد اما بساط زندگی حداقلی برای کارتنخوابها فراهم شد. به این ترتیب گروههایی از معتادان دیگر نقاط شهری بهعلت آنکه شرایط منطقه را مساعد میدیدند به منطقه هرندی کوچ کردند. در چنین شرایطی خطر انتقال بیماری بهعلت افزایش تعداد آنها بیش از پیش فزونی یافت، چهره منطقه به شکل نامناسبی تغییر کرد و همچنین احساس عدمامنیت مردم منطقه به اوج رسید».
ارشد افزود: «اقدامات سطحی و غیرکارشناسانه در حوزه اجتماعی، آسیبهایی جدی ایجاد خواهد کرد. برای مثال غذا دادن به معتادان با هدف کاهش یافتن مشکلات آنها از همین اقدامات غیرکارشناسانه است. درست است که این افراد انسان هستند و حق زندگی دارند و نباید گرسنه بمانند اما اینکه همه آنها را به یک شکل ببینیم و یک مدل خدمت را به همه آنها ارائه دهیم و فکر کنیم مشکلاتشان را حل کردهایم بسیار با واقعیت فاصله دارد. باید از سیستمهای تنبیه و تشویق برای برخورد با آنها استفاده کنیم و چنانچه فرد یک قدم برای بهبود شرایط خود برداشت ما نیز به او کمک کنیم. اما غذا دادن به آنها نمیتواند تمام مشکلات را حل کند و همانطور که شاهد هستیم آنها با همان غذا هم محله را آلوده و کثیف میکنند. اگر قصد انجام خدماتی چون ارائه غذا به این افراد را داریم میتوانیم با برپا کردن چادری ویژه برای اینکار از افراد مستقر در پارک بخواهیم برای دریافت غذا محترمانه صف بکشند و غذای خود را تحویل بگیرند. حتی میتوان ظروف یکبارمصرفی در اختیارشان گذاشت که باقیمانده غذای خود را در آن بریزند و... »
سال گذشته جمعی از استادان دانشگاه علامه طباطبایی و دانشگاه تهران برای الگوبرداری از محله لشکرآباد اهواز (خیابان انوشه) و بازآفرینی آن در محله هرندی به این شهر سفر کردند ولی نتایج تحقیقات آنها هنوز اجرایی نشده است. به گفته معاون شهرداری اهواز، در ساماندهی لشکرآباد اهواز ۶۰درصد مردم محلی نقش داشتند و ۴۰درصد مجموع دستگاههای دیگر از جمله استانداری، شهرداری، نیروی انتظامی و بهداشت مؤثر بودند. با توجه به تفاوتهای محله هرندی و لشکرآباد، باید دید کارشناسان برای کاهش آسیبهای اجتماعی در این محله چه تدابیری میاندیشند.