من سرباز کوچکی از خیل سربازان امام بودم

ناصر امانی- عضو شورای اسلامی شهر تهران

سال‌های 53 تا 57 که مشغول تحصیل در حوزه علمیه قم بودم، با اینکه داشتن رادیو در مدرسه محل تحصیل برای طلاب ممنوع بود، من یک رادیوی کوچک 2موج را مخفیانه استفاده می‌کردم و از طریق موج کوتاه هر هفته چندبار صدای روحانیت مبارز ایران که از عراق پخش می‌شد را گوش می‌دادم. آن زمان می‌گفتند گوینده «دعایی»نامی است از همراهان آیت‌الله خمینی. همین رادیو و گوش‌دادن مخفیانه به آن باعث اخراج من از مدرسه شد. در آخرین دیدارم با مرحوم دعایی ،  این خاطره را برایشان در میکروفن نقل کردم و گفتم تا مدت‌ها جنابعالی را با مرحوم «شیخ محسن دعاگو» که او هم از مبارزان و زندانیان سیاسی قبل از انقلاب بود اشتباه می‌گرفتم و گفتم جنابعالی نقش مهمی در گرایش روحانیون و طلاب آن سال‌های حوزه علمیه قم و نهضت اسلامی در کنار حضرت امام(ره) داشتید. زیرا خود شاهد بودم چه تعداد از طلاب جوانی مثل خودم خانه‌به‌دوشی و اخراج از مدارس حوزه علمیه را تحمل می‌کردند اما حاضر نبودند رادیوی کوچک‌شان را که تنها به عشق شنیدن صدای شما و نام امام(ره) و بیانیه‌های ایشان از زبان شما بود، از خود جدا کنند. و پاسخ او مثل همیشه «من سرباز کوچکی از خیل سربازان امام بودم» بود.