سالمرگ آخرین قربانی کرونایی در چین

‌مهدیا گل‌محمدی

دقیقا یک سال از ثبت مرگ آخرین بیمار چینی‌تبار که با ابتلا به کرونا جان باخت، می‌گذرد و آنها در حالی سالمرگ مرگ‌های ‌کرونایی را جشن می‌گیرند که آمار مرگ‌ومیر ناشی از اومیکرون در کشور‌های دیگر بین دو‌رقمی و سه‌رقمی‌شدن در نوسان است. چشم‌بادامی‌ها در این مورد خاص یعنی کنترل کرونا با چشمانی کاملا باز و دهان‌هایی بسته(حتی نسبت به پیشرفته‌ترین کشور‌های دنیا) تمام حرکات این ویروس چموش را دنبال کردند و با رفتار‌شناسی آن طی 2سال گذشته به‌طور کامل افسار تاخت‌و‌تاز‌های مرگبار آن را کشیدند. پرسش اساسی اینجاست که چین با جمعیت یک میلیارد و 420میلیونی‌اش چگونه از این کشور پهناور، شهر ممنوعه‌ای برای کرونا ساخت؟ 
استراتژی مقامات بهداشتی چین از همان ابتدا با عنوان «تحمل صفر» طوری قرنطینه شهر‌ها را محله‌به‌محله و واکسینه‌شدن شهروندان را دوز به دوز کنترل می‌کرد که این استراتژی به‌هیچ‌وجه در حد شعار باقی نماند و دیوار چین این بار در حوزه بهداشت مرز‌های دفاعی و غیرقابل نفوذی در برابر دشمن ریزنقش این کشور پایه‌گذاری کرد. از این یک‌میلیاردو420میلیون نفر جمعیت هیچ‌یک به هیچ بهانه‌ای نمی‌توانستند از زیر قوانین سفت و سخت فرار کنند. برای نمونه وقتی گونه دلتای این ویروس در چند شهر مثلا یانگژو گسترش یافت، شمار مقاماتی که مجازات شدند به 35مقام دولتی و بهداشتی رسید؛ فقط به این خاطر که مسئولان بیمارستان‌ها و فرودگاه‌ها در کنترل بیماری و قوانین وضع‌شده مسامحه کرده بودند. در چنین شرایطی شهروندان هم اجازه سرپیچی از قوانین و رفتار‌های نسنجیده‌ای مانند مخالفت با تزریق واکسن را به‌خود ندادند.
جدای از جدی‌بودن تزریق همگانی واکسن کرونا در این کشور تک‌تک مردم برای کنترل سلامتی‌ و پیگیری واکسن‌هایشان با کیوآر‌کد (QR) و فناوری‌های نوین رصد می‌شدند. در بسیاری از شهرها، شهروندان بدون این برنامه قادر به ترک مجتمع‌های مسکونی خود یا ورود به اکثر اماکن عمومی نبودند. رنگ این کدهای بهداشتی براساس بانک اطلاعاتی کنترل شیوع در هر استان به افراد اختصاص داده می‌شد. افرادی که ابتلای آنها تأیید می‌شد یا مشکوک یا بدون علامت بودند یا افرادی که تب داشتند، کد قرمز‌رنگ را دریافت می‌کردند. مخاطبان نزدیک آنها نیز کد زرد‌رنگ داشتند. تنها دارندگان کد سبز می‌توانستند در شهر‌ها تردد کنند و همین ترس مردم و مقامات از قوانین بدون استثنا باعث شد اژدهای زرد، غول چراغی را که خود باعث بیدار‌شدنش شده بودند، دوباره به داخل چراغ‌ باز‌گردانند. به‌نظر می‌رسد با متوقف‌نشدن ارابه مرگ کرونا به جای پیگیری اخباری با محوریت اینکه چین چگونه سرمنشأ شیوع این ویروس بود یا اینکه ویروس یاد‌شده ساخته آزمایشگاه‌های خود آنهاست، بهتر است فعلا فقط درس‌هایی از شیوه کنترل این ویروس از آنها بگیریم و به‌کار ببندیم.