فاطمه عباسی
همه ما که امروز مجبوریم یک پارچه سهلایه را روی صورتمان تحمل کنیم، خوب یادمان هست که وقتی کرونا به ماههای دوم و سوم رسید، ماسک هم اجباری شد و بهعلت تولید محدود، برای خرید هر بسته باید مبلغ زیادی، بیشتر از ارزش واقعی این سهلایه پارچه، میپرداختیم. غافلگیری کرونا باعث شد در مقاطعی داروخانهها از ماسک و ضدعفونیکننده خالی شوند و با کمبود این اقلام و حتی احتکار آن توسط عدهای سودجو مواجه بودیم. همان زمان مسئولان سازمان غذا و دارو وعده تولید انبوه ماسک و ضدعفونیکننده و ارزان شدن این کالاها را دادند و مصرانه از مردم خواستند که ماسک سهلایه را بیشتر از ۱۳۰۰ تومان نخرند و اقلام بهداشتی مورد نیازشان را تنها از داروخانهها تهیه کنند. حالا که یکسال و نیم از ورود کرونا به کشور گذشته و دیگر ژلهای ضدعفونیکننده و ماسک و الکل جای ثابتی برای خود در خانهها پیدا کردهاند و به این زودیها هم قرار نیست از ما دل بکنند (لااقل تا وقتی همه واکسینه نشدهاند)، و از آنجا که بسیاری از کارخانهها و کارگاهها در این ایام خط تولید ماسک و مایع ضدعفونیکننده را راهاندازی کردهاند و این کالاها به تولید انبوه رسیده، قاعدتا باید ماسک و ژل و الکل با ارزانترین قیمت ممکن بهدست مردم برسد. اما حالا ماسک ارزان تنها در مترو و بساط دستفروشها آن هم در بستهبندی نامناسب و بدون هیچ نشان استانداردی عرضه میشود. درعوض در داروخانهها تا دلتان بخواهد ماسکهای مختلف و البته گرانقیمت یافت میشود که مناسب قشر متمول جامعه است و ثابت نبودن قیمتها در داروخانهها و مراکز قانونی عرضه ماسک، دیگر تعجبی برنمیانگیزد و گویا نظارتی هم بر این مراکز وجود ندارد. در برخی از فروشگاهها هم ماسکهای لاکچری و هوشمند تبلیغ میشود که چند مدل فیلتر دارند و میزان تب و اکسیژن را هم نشان میدهند و قیمتشان به اندازه مصرف ماسک یک سال یک خانواده 4نفره در سال است! قیمت مایع ضدعفونی هم از یک سال و نیم پیش تاکنون هیچ فرقی نکرده و حتی گرانتر هم شده است. با وجود کرونا و شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه، انتظار میرود مسئولان به وعدههایی که چندماه پیش دادهاند، عمل کنند و حداقل ماسک با قیمت مناسب در اختیار مردم قرار گیرد و قیمت این کالای سلامتمحور یکسانسازی شود.
دغدغه/ ارزانقیمتهای بیکیفیت، سهلایههای کهکشانی
در همینه زمینه :