«هاجرآباد» و «همه‌سین» مقصد گردشگران شده و این موضوع چهره روستاها را تغییر داده است
دشت‌های فراخ کوه‌های بلند
پروانه بهرام‌نژاد
از انتهای بوستان جنگلی سرخه‌حصار، جاده‌ای به سوی ارتفاعات شرق پایتخت منتهی می‌شود که در ورای آن چندین روستای بزرگ و کوچک قرار دارد.
روستاهایی میان دشت شقایق‌ها و سنبله‌های خودرو که هر سال بهار زیبایی دوچندان به اینجا می‌بخشد و توجه افراد زیادی را به خود جلب می‌کند. روستای هاجرآباد و همه‌سین که خیلی‌ها آن را به نام «ده ترکمن» یا «ترکمن‌ده» می‌شناسند، شامل روستاهای کوچک‌تری چون «یان چشمه»، «چمن آب» و «بیدک» هستند و در محدوده حریم منطقه۱۳ پایتخت و در ۷ کیلومتری تهران قرار دارند که سابقه سکونت در آنها به بیش از ۳۰۰ سال قبل می‌رسد اما روند توسعه و ساخت‌وساز جدید در اینجا حدود دهه ۱۳۶۰ اوج گرفته و در دهه‌های اخیر، دستخوش تغییرات بسیاری شده و اکنون با اجرای طرح هادی تحول پیدا کرده و در حال پوست‌اندازی است.
چراکه براساس طرح هادی که در بخش‌هایی از روستای هاجرآباد و همه‌سین اجرا می‌شود، ساخت‌وساز آزاد شده است و لی برخی از خانه‌های خارج از این محدوده همچنان شرایط متفاوتی دارند. در این چند قاب، گوشه‌ای از حال و هوای بهاری محدوده همه‌سین و هاجرآباد را به تصویر کشیده‌ایم.
جاده‌اصلی همه‌سین و هاجرآباد پیچ در پیچ است و از دل دشتی می‌گذرد که نور و تیرچراغ برق ندارد و همین موضوع تردد را بعد از تاریک شدن هوا برای افراد و حتی ساکنان دشوار می‌کند. از این‌رو افزایش ایمنی این جاده خواسته اصلی مردم است.
مسیرهای سبز در دل فرعی‌های این محدوده زیاد است و گردشگران و اهالی از آنها استفاده و ساعتی را به دور از دود، ترافیک و تردد خودروها پیاده‌روی می‌کنند.
گل سرخ رنگ بهاری شقایق، همواره در دشت‌های اینجا بساط‌گسترده و به طبیعت اینجا زیبایی بخشیده‌است.
امکانات آب شرب، گاز و برق فقط برای ساکنان محدوده طرح هادی میسر است. درحالی‌که عمده ساکنان اینجا خارج از محدوده طرح هادی سکونت دارند و خانه‌های آنها از ایمنی کافی برخوردار نیست.
ساخت‌وساز در محدوده طرح هادی رونق گرفته و باغ‌های خالی دیروز، این‌روزها در حال دیوارکشی و تبدیل شدن به ویلاهای لاکچری بزرگ و کوچک هستند.
