دست در دست وزیر تنهایی

 سامان رضایی

هراس از تنهایی قدمتی به اندازه قدمت تاریخ بشر دارد. انسان‌ با ساخت تندیس‌های گوناگون و توتم (سردیسی از اجداد) تلاش می‌کرد مونس و یاوری برای خود دست و پا کند. هزاران سال بعد پادشاهان فرمان می‌دادند در گورشان برده‌ای زنده بگذارند تا پس از مرگ هم غول تنهایی سراغ‌شان نیاید. همین نمونه آخری برای اشاره به ترس هستی‌شناسانه (اگزیستانسیالیستی) انسان از تک‌افتادن کفایت می‌کند. در سال 2018میلادی انگلستان، نخستین «وزیر تنهایی» (loneliness minis‌ter) را وارد کابینه دولت کرد و به‌دنبال آن ژاپن و کانادا هم به دارندگان وزیر تنهایی پیوستند؛ وزیری که فقط به‌دنبال راه‌حلی برای مقابله با بحران تنهایی در جامعه کشور‌های یاد‌شده بود. بشر در 2‌سال گذشته با پاندمی کرونا با خطر بیشتری از سوی غول تنهایی روبه‌رو شد. وزیر تنهایی طی چند روز گذشته در شمایل دستکش لاتکسی مملو از آب گرم، دست مبتلایان ممنوع‌الملاقات بیمارستان‌ها را ‌فشرد تا در عالم وهم و بیهوشی تصور کنند نزدیکان آنها کنارشان هستند. این تصویر آخر یادآوری می‌کند که برای رهایی از احساس تنهایی باید دست به‌کار شویم و راه‌حل‌های روانشناس‌ها را به‌کار بگیریم تا از دست غول تنهایی رها شویم.
نخستین اصلی که روانشناس‌ها برای رهایی از تنهایی توصیه می‌کنند شناخت خود است. به این معنی که بدانیم موجودی هستیم نیازمند روابط اجتماعی و بنابراین باید برای پاسخ به این نیاز وقت و انرژی بگذاریم. به‌گفته متخصصان، اگر با اعتماد به نفس وارد گرو‌ه‌های واقعی و در شرایط کرونا گروه‌های فضای مجازی شویم می‌توانیم با یافتن افراد هم سلیقه به تنهایی خود غلبه کنیم. از ویدئوچت برای ارتباط با دیگران استفاده کنید. این امکان جدید می‌تواند والدین را هم از تنهایی درآورد. آنها در شرایطی هستند که احساس تنهایی بیش از سایر گروه‌های سنی تهدیدشان می‌کند. در پایان تا می‌توانید با کسی که به او اعتماد دارید و شما را درک می‌کند حرف بزنید. از درونی‌ترین و مگو‌ترین عوامل آزاردهنده‌تان بگویید. غول تنهایی به این موضوع آلرژی شدیدی دارد و شما را ترک خواهد کرد.