سالمرگ/ خالقِ حسنی و ده شلمرود

منوچهر احترامی (۱۶ تیر۱۳۲۰ تهران –۲۳ بهمن۱۳۸۷تهران) از قدیمی‌ترین نویسندگان ادبیات کودک و نوجوان و طنزپردازی بی‌هیاهو بود. او سال1337 نخستین کار فکاهی‌اش را برای مجله توفیق فرستاد. این سال، نخستین سال فعالیت دور سوم روزنامه فکاهی توفیق با مدیریت برادران (حسن، حسین و عباس) توفیق بود که تا سال1350 ادامه یافت. مجموعه کارهای «حسنی نگو یه دسته‌گل» او از دهه۶۰ تا امروز، با مجموع تیراژ چند میلیونی همچنان یکی از محبوب‌ترین کتاب‌های کودکان به‌شمار می‌رود.احترامی در مدارس مروی و دارالفنون دوران تحصیل را طی کرد و از دانشکده حقوق دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. وی سال‌ها به‌عنوان طنزنویس با نشریات مختلف همکاری داشت و امضاهای مستعاری چون «م. پسرخاله» و «الف ـ اینکاره» از امضاهای اوست.احترامی مجموعه‌ای از آثارش را درکتاب «جامع‌الحکایات» منتشر کرد و چاپ بخشی از داستان‌های طنزش را در مجموعه «بچه‌ها، من هم بازی» تدارک دید. منوچهر احترامی در دوران حیاتش بیش از 50 عنوان کتاب برای کودکان نوشت و منتشر کرد که «حسنی نگو یه دسته گل»، «خروس نگو یه ساعت»، «خرس وکوزه عسل» و «دزده و مرغ فلفلی» از آن جمله‌اند. وی که کارمند و بازنشسته مرکز آمار ایران بود، چهارشنبه، ۲۳بهمن۱۳۸۷ بر اثر نارسایی قلبی، در یکی از بیمارستان‌های تهران درگذشت.