اعتراض، اعتراض، باز هم اعتراض

با اعلام برنامه هفته‌های شانزدهم، هفدهم و هجدهم لیگ برتر، باشگاه پرسپولیس به‌طور رسمی اعتراضش را نسبت به تقویم مسابقات اعلام کرده است. به چه بهانه‌ای؟ فشردگی بازی‌های این تیم. مگر تاریخ بازی‌های پرسپولیس چطور است؟ اینطور که آنها یکم اسفند بازی معوقه‌شان برابر گل‌گهر سیرجان را برگزار می‌کنند، سپس ششم اسفند برابر سایپا قرار می‌گیرند، بعد 12اسفند رودرروی صنعت نفت آبادان می‌ایستند و 17اسفند هم با نفت مسجدسلیمان بازی می‌کنند. حالا اینکه برنامه‌ای با فاصله 5 و 6 روزه بین مسابقات چطور «فشرده» تلقی می‌شود، سؤالی است که مسئولان این باشگاه باید جواب بدهند.
  شکوری؛ معترض تازه‌نفس
پرسپولیس در سال‌های گذشته تیمی بود که بیشتر کار می‌کرد و کمتر اعتراض داشت. این رویه اما طی ماه‌های گذشته کاملا تغییر کرده و مخصوصا از زمان پیوستن افشین پیروانی به جمع قرمزها، کادر مدیریتی و فنی پرسپولیس تبدیل به یک گروه سرود منسجم با اشعار اعتراضی شده است! داستان این است که پیروانی به همه‌‌چیز، دقیقا همه‌‌چیز اعتراض می‌کند و در فضای مجازی این رفتار او به تلاش برای گرفتن حق پرسپولیس تعبیر می‌شود. در نتیجه بقیه هم از سرپرست تیم تبعیت می‌کنند و مدام گله و شکایت دارند. معترض تازه‌نفس پرسپولیس، اسمش ابراهیم شکوری است که به‌عنوان مدیر ورزشی وارد مجموعه شده و به هر مناسبتی مصاحبه‌های انتقادآمیز انجام می‌دهد. همین حالا خود شکوری به برنامه اسفندماه پرسپولیس اعتراض کرده، درحالی‌که واقعا انجام هر 5 یا 6 روز یک بازی، تحت هیچ شرایطی برنامه فشرده محسوب نمی‌شود. به علاوه پرسپولیس به‌خاطر پیشروی در لیگ قهرمانان 2 بازی عقب‌افتاده دارد و بالاخره اینها یک روز باید برگزار شود. شاید هم انتظار باشگاه این است که فصل به پایان برسد و بعد آنها این دو بازی را انجام بدهند! عین کلماتی که شکوری به‌کار برده این است: «فدراسیون باید به ما نگاه ویژه‌تر داشته باشد»؛ خب چرا؟ بعد با این تقاضا، چطور مقابل اطلاق عنوان «تیم خاص» جبهه می‌گیرید؟
  یحیی و داوران؛ داستان هرهفته
این رویکرد حتی به کادر فنی هم رسیده؛ به‌طوری که هر هفته شاهد بگومگوی یحیی گل‌محمدی و سایر اعضای کادرفنی پرسپولیس با داوران هستیم. قطعا گاهی تصمیماتی به ضرر این تیم گرفته شده، اما اینکه سرمربی مدام مشغول مشاجره با قاضی میدان باشد نه قشنگ و حرفه‌ای است و نه کمکی به تیم می‌کند. این رفتار غیراز آنکه تنش را بین بازیکنان افزایش بدهد و تمرکز آنها را از بین ببرد هیچ پیامد دیگری نخواهد داشت. یحیی به‌خاطر اعتراض به داور در بازی با نفت آبادان اخراج شد و یک جلسه روی سکو نشست، اما باز در مسابقاتی مثل فولاد، ماشین‌سازی و... شاهد تکرار این رفتارها از سوی سرمربی سرخپوشان بودیم. این همه خشم و عصیان شاید گاهی موجب امتیازگیری باشگاه از برنامه‌ریزان یا داوران شود، اما آخرش به ضرر خود تیم است. پرسپولیس باید تبدیل به همان تیم آرام و سختکوش قبلی شود.