آسمان را رها کن و به زمین بپرداز، به زمینی که در ظاهر تغییر نکرده اما با هر آب که شسته می‌شود تصویری دیگرگون پیش چشم ما می‌گذارد، از تاریخ حرف می‌زنیم و از معجزه تصویر، از خانه حرف می‌زنیم و از روزگاری که بر اهالی‌اش می‌گذرد، از خیابان و انقلاب و دانشجوها، از مرگ و تولد و دریا؛ از «رُما» حرف می‌زنیم.